Basic HTML Version
na verecekleri parayla iki oyuncu transfer
edip benden vazgeçtiklerini söylediler. ‹şte
o anda y›k›ld›m. “Benden art›k futbolcu ol-
maz” deyip çantam› balkondan f›rlatt›m. 3.
Lig’e bile transfer olam›yorsam art›k futbolu
b›rakacakt›m.
Ama bir şey oldu ve b›rakmad›n…
Bir menajer abim arad› ve “Giresunspor ye-
ni bir kadro oluşturuyor, uçağa binip hemen
gel” dedi. Sokağa ç›k›p çantam› toplad›m,
ilk uçakla Türkiye’ye geldim ve Giresun’a
gittim. Fakat yurtd›ş› transfer olduğum için
işlemlerin FIFA üzerinden yap›lmas› gereki-
yordu. Bir internet kafeye gittim, FIFA’n›n
sistemine girip transferimi kendi kendime
yapt›m. Transferin son günüydü ve o inter-
net kafe kapal› olsayd› herhalde bugün Er-
dem şen diye bir futbolcu olmayacakt›. ‹lk
iki haftada hocam›z Bahri Kaya’yd›, onun
ard›ndan Erhan Alt›n geldi. Benimle ilk ko-
nuşmas›nda, “‹dmanlardaki temponu çok
beğeniyorum, ilk maçta oynayacaks›n” dedi
ama aradan 9 hafta geçtiği halde henüz hiç-
bir maça ç›kamam›şt›m. Hatta kadroya bile
giremiyordum. Yine de sezon sonuna kadar
bir ümitle beklemeye karar verdim. Son 5-6
maç kala orta sahadan bir oyuncu kadro d›-
ş› kald›, iki oyuncu da cezal› duruma düştü
ama hoca yine beni değil de Fenerbah-
çe’den kiral›k gelen bir sol aç›ğ› orta saha
oynatacakt›.
O kadar gözden ve gönülden ›rakt›n yani…
Kendi kendime, “Adamlar beni hiçe say›-
yor” diye düşündüm tabiî… Maç›-
m›z da Kartal’la ve adeta bir
ölüm-kal›m mücadele-
si… Eğer kazan›rsak son
haftalar için kümede
kalma umudumuz ola-
cak. Bu arada tak›m›n
usta oyuncular›ndan
stoper Volkan Koçaloğ-
lu, hocaya, sol aç›k arka-
daş için “Hocam onunla
olmaz, önümüzde sağ-
lam bir orta saha
oyuncusu oynamal›,
şunu al›n” dedi.
Düşünün yani, o
s›rada ad›m› bile
bilmiyor, “şunu
al›n” diyor. Ma-
halle çocuğu
gibi yeleği al-
d›m, antrenman maç›nda orta sahada oyna-
d›m ve maça da benim ç›kmama karar veril-
di.
Türkiye’deki ilk maç›n senin aç›ndan nas›l
geçti?
‹lk defa o kadar seyircinin önünde oynuyor-
dum ve heyecanlanmamaya çal›ş›yordum.
Basit oynuyor, topu kazan›p yan›mdakine
veriyordum. Orta sahadaki partnerim de Al-
man menşeli Cem Karahan’d›. 30’lu dakika-
larda bir sar› kart gördü. “Aman abi dikkat
et, Berlin duvar›n› y›kmayal›m. ‹lk maç›mda
beni yaln›z b›rakma, bu yükü tek baş›ma
kald›ramam” dedim. Bu arada golü de at›p
1-0 öne geçtik. Soyunma odas›na gittik, her-
kes terli formalar›n› değiştirdi. Malzemeci
abimiz geldi, “Erdem forman› ver” dedi.
Oynayacağ›m› kimse tahmin etmediği için
yedek formam yok. O da formam› al›p saç
kurutma makinesiyle kurutmaya çal›şt›.
‹kinci yar›ya yar› ›slak forma üzerimde, titre-
ye titreye ç›kt›m. 50’li dakikala-
r›n ortas›nda Cem abi ikinci sar›-
y› da görüp oyundan at›l›nca or-
ta sahada yaln›z kald›m. Rakip
v›z›r v›z›r üzerimize geliyor. Son
dakikalarda bir kontratakta topla
ç›kt›m ve bir faulle yerde kald›m.
‹lk defa yerde yatmay› da o maç-
ta öğrendim. Kalkmak üzere
hamle yapt›ğ›mda, kulübeden
herkes bana “Yaaat” diye bağ›r›-
yor. Ben de yatt›m, bir-kaç daki-
kay› öyle kazand›k ve maçtan da
1-0 galip ayr›ld›k. O maçla ilgili
asla unutamayacağ›m bir de ha-
t›ram var. Bitiş düdüğünün ar-
d›ndan, o maçta oynamayan or-
ta saha oyuncusu Ali Zorlu beni
s›rt›nda soyunma odas›na taş›d›.
Forma için rekabet etmemize
rağmen al›n terimin hakk›n› ve-
ren bu davran›ş› asla unutama-
mam. Bu hareket kendime olan
güvenimi geri getirdi ve kendi
kendime “Ben art›k burada fut-
bol oynar›m” dedim.
Galiba senin dönüm noktan da
o maç oldu…
Soyunma odas›ndan beni sahaya
geri çağ›rd›lar. Seyirciler beni is-
temiş. Tribüne gittim. Amigo,
“Ad›n ne kardeş?” diye sordu.
Üç ayd›r oraday›m ama seyirci
bile ad›m› bilmiyor. “Erdem” de-
dim. Amigo da tribünleri “Er-
dem, Erdem” diye bağ›rtt›. Yeni-
den soyunma odas›na döndüğü-
müzde Erhan Hoca, “Bu çocu-
ğun çal›şkanl›ğ›n› antrenmanlar-
da görüyordum ama elimde ne
videosu ne de CD’si vard›. Er-
dem hakk›n› helâl et” dedi. şoke
oldum, “Estağfurullah hocam”
dedim. “Oğlum bu saatten sonra hiç merak etme,
aslanlar gibi formay› ald›n” dedi. Bu arada tak›mda-
ki abiler beni kutlamak için kafama vuruyordu. Son
beş maçta full oynad›m ama 10 puan ç›karmam›za
rağmen küme düştük.
Ama sen Samsunspor’a transfer oldun ve 1. Lig’de kal-
d›n.
Erhan Hoca art›k benim nas›l bir oyuncu olduğumu bi-
liyordu ve Samsunspor’a gidince beni de götürdü. Gire-
sunspor’daki motivasyonumla iyi bir başlang›ç yapt›m.
‹kinci maç›m›z› Göztepe ile deplasmanda oynad›k. Ra-
kibimin hocas› da beni Çaykur Rizespor’da istemeyen
Hüseyin Kalpar’d›. O maç› 89. dakikada att›ğ›m›z golle
kazand›k ve asisti de ben yapt›m. Ancak 12 haftada 9
kez berabere kal›nca Erhan Alt›n ayr›ld› ve tak›m›n ba-
ş›na Besim Durmuş geldi. Benim Türkiye’deki ilk maç›m
olan Kartalspor karş›laşmas›nda rakibin hocas› olan Be-
sim Durmuş… Beni tan›yan bir hoca olduğu için çok se-
vindim ama umduğum gibi olmad›. ‹lk maçta bana yer
verdikten sonra son 4 haftaya kadar bir daha ilk on bir-
de oynatmad›. Tak›m küme düşmek üzereydi. Son dört
maçta ilk on birde oynad›m ve ligde kald›k. Sezon so-
nunda Besim Hoca gitti, yerine Hüseyin Kalpar geldi.
Senin için zor olmal›… Çünkü Hüseyin Hoca, Çaykur
Rizespor’dayken seni tutmam›şt›…
Hüseyin Hocan›n tak›m›n baş›na geleceğini öğrenince
ben de “Eyvah” dedim içimden. ‹lk buluşmam›zda bana
“Bu sezon beraberiz” deyince, “‹nşallah hocam” ceva-
b›n› verdim (gülüyor). ‹lk maçtan itibaren bana sürekli
ilk on birde şans verdi. Ben de oldukça iyi bir perfor-
mans gösterdim ve devre aras›nda Gaziantepspor’dan
transfer teklifi ald›m.
Yani Süper Lig’e ve Gaziantepspor’a yar›m sezon önce
gelme ihtimalin vard›…
Evet. Ancak Samsunspor yönetimi bu transfere izin ver-
78
TamSaha
TamSaha
79