TamSaha 163. Sayı / Haziran 2018

Ailenin futbolcu olmana katkısı nedir? Onların arasında futbolcu olan veya başka sporlarla ilgilenen birileri var mı? Ailem, annem, babam arkamda durmasaydı bu noktaya gelemezdimve şu an bu röportajı yapıyor olamazdık; bunu açıkça söyleyebilirim. Gerek futbolda gerek özel haya- tımda ailemher zaman bana destek oldu. Ailemde benimdışımda sporla ilgilenenler de var. Benden iki yaş büyük ağabeyim muhasebecilik yapıyor ama aynı zamanda amatör ku- lüplerde hobi olarak futbol oynuyor. 14 yaşındaki küçük kardeşimde futbol oynuyordu ama kick-box’a merak sardı ve bıraktı. Babamın ise futbolla ala- kası yok. Ben bu yeteneği kimden aldımbilmiyorum. Avusturya’da futbolla okulu bir arada götürebil- mekmümkün oluyor mu? Sen eğitimini nereye kadar sürdürebildin? Annem futbolcu olmama çok sıcak bakmıyor, daha çok eğitime önemvermemi istiyordu. Ancak ben vakti- min büyük bölümünü fut- bola ayırmak, antrenman yaparak kendimi geliştir- mek istiyordum. Fazla ders de çalışmıyordum açıkçası. Okuldan geldiğimde Play- station’da FIFA oynardım. Bu sebeple 17 yaşında okulu bıraktım. Kararımı anneme açıkladığımda, “Karar senin kararın” diyerek futboluma odak- lanmam, kendime iyi bak- mamgerektiğini belirtti ve desteğini hiç esirgemedi. Avusturya futbolunun en büyük kulüplerinden AustriaWien’in kapısından içeri girdiğinde 11 yaşın- daydın ve o günden bu yana da devam ediyorsun? Futbol karakterinin ve ki- şiliğinin şekillenmesinde AustriaWien’in katkısın- dan söz eder misin? Dediğimgibi, Austria Wien’de 14 senedir futbol oynuyorum. Kulüp benim için bir aile haline geldi. Sahanın çimlerine bakan- lardanmalzemecilere kadar herkesi tanıyorum, hepsiyle kardeş gibiyim. Altyapıdaki antrenörleri- min de hayatımda büyük bir yeri var. Bana güvendi- ler, şans verdiler, gelişmemi sağladılar. İki sezon boyunca oynadığımız tüm UEFA Avrupa Ligi maçla- rında forma giyme imkânı buldum. Özellikle iki sezon önceki teknik direktörü- müzThorsten Fink bana her zaman destek oldu, güvendi ve önümü açtı. Bu yüzden AustriaWien’in ka- riyerimde ve hayatımdaki yeri büyük. Almanya ve Fransa’da yaşayan Türk oyuncuların ağzından sıklıkla ayrımcılığa uğradıklarını duyarız. Rakiplerini geçebilmek içinmutlaka birkaç gömlek üstün olmaları gerektiğini söylerler. Sen Avusturya’da böyle bir sıkıntı yaşadınmı? Avusturya tabiî ki zor. Türk olduğumuz için hep 1-0 geriden başlıyoruz. Ama ben hiçbir zaman hayallerimin peşini bırakmadım. İdmanlarda ve maçlarda her zaman yüzde yüzümle perfor- mans göstermeye ve kendimi geliştirmeye gayret ettim, antrenörlerimi dinledim, onlar da beni sevdi. Bu nedenle hiçbir zaman sorun yaşamadım. Bazı oyuncular antrenörlerini dinle- mez ama ben her zaman dinlerim. Futbola başladığından beri ön libero mu oynuyorsun? Bulunduğunmevkiin şekillenme aşamalarını anlatır mısın? Küçükken, SV Donau’da kanat- larda oynadım, forvet oynadım. Ardından AustriaWien’in U12-U13 takımında antrenörlerimizden Helmuth Bogdanovic benimyeri- min ön libero, yani 6 numara oldu- ğunu söyleyerek yeteneklerimi omevkide sergileyebileceğimi belirtti ve ön liberoda oynamaya başladım. Aynı zamanda stoper de oynayabiliyorum. Geçen sezon stoper olarak oynayan takım arkadaşlarımsakatlandığında teknik direktörümüzThorsten Fink beni stopere çekiyordu ve değişimli oynuyordum. Günümüz futbolunda modern bir ön liberodan beklenenler nedir? Sen bu özelliklerin hangilerine sahip olduğunu düşünüyorsun? Bumevkide oyun zekâsı çok önemli. Oyunu okumanız ve yön- lendirmeniz gerekiyor. Bu yüzden paslarınızın isabetli ve iyi olması şart… Bununla birlikte ikili müca- delelerinizin de iyi olması lâzım. Top size gelmeden önce pası nereye ve kime vereceğinizi düşünmelisiniz. Eski teknik direktörümüzThorsten Fink olsun, şu anki teknik direktörü- müzThomas Letsch olsun top “ “ Kulüp benim için bir aile haline geldi. Herkesle kardeş gibiyim. İki sezon boyunca oynadığımız tümUEFA Avrupa Ligi maçlarında forma giyme imkânı buldum. Özellikle iki sezon önceki hocamız Thorsten Fink bana her zaman destek oldu. Austria Wien’in kariyerimde ve hayatımdaki yeri büyük. 70 71 Evimizin yanındaki parkta ağabeyimle futbol oynarken SV Donau’nun antrenörleri bizi kulüplerine davet etti. Futbola 7 yaşında böyle başladım. Sonra AustriaWien’in genç takımlar sorumlusu beni keşfetti. 14 senedir AustriaWien’de oynuyorum.