Basic HTML Version
TamSaha
27
Ersan Adem Gülüm
Avustralya’da bafllay›p ay-y›ld›zl› formaya kadar uzanan zorlu bir hikâyenin öznesi
var karfl›m›zda. Gözlerinin içi gülen, samimi, sempatik ve aç›k sözlü bir oyuncu.
Türkiye’ye gelmek için 16 yafl›nda yapt›¤› ilk giriflim baflar›s›zl›¤a da u¤rasa,
sonras›nda çald›¤› pek çok kap› yüzüne de kapansa, geçirdi¤i iki büyük sakatl›k
nedeniyle 1.5 y›l sahalardan uzak da kalsa ailesinin de verdi¤i büyük destekle
ayakta kalmay› baflard›. Befliktafl’la flampiyonluk kovalayan, Millî Tak›m’la bir
mucizeye imza atmak üzere yola ç›kan baflar›l› savunma oyuncusu, hikâyesini,
futbola bak›fl›n› ve beklentilerini TamSaha’ya anlatt›.
26
TamSaha
Mazlum Uluç
ß
Ailenin Avustralya’ya göç ediflin-
den ve senin futbolla tan›flma hikâ-
yenden bafllayal›m...
Benim hikâyemden bir kitap yaz›la-
bilir asl›nda. Ailemin Avustralya’ya
gidifli oldukça eskiye dayan›yor. ‹lk
olarak dedelerim Sakarya’dan Avus-
tralya’ya göç etmifl. Annemle babam
da orada tan›fl›p evlenmifl. fiimdi her
ikisi de emekli. 18 yafl›nda bir k›z
kardeflim var. Futbola 9 yafl›nda
bafllad›m. Sokaktaki arkadafllar›m
bir tak›ma yaz›l›nca ben de onlara
kat›lmak istedim. Annem ve babam
da izin verdi. Dört y›l kadar öylesine
oynad›m ama yafl›n›z bir noktaya
gelince flunun fark›na var›yorsunuz;
“Önünüzde iki yol var. Ya futbolcu
olmay› tercih edeceksiniz ya da oku-
lu.” Ben futbol oynamay› seçtim ve
buna odakland›m. 16 yafl›ndayken
Türkiye’ye geldim. Gençlerbirli-
¤i’nde 1 ay denendim ama olmad›.
Oradan Sakaryaspor’un PAF tak›m›-
na geçtim. 6 ay antrenmanlara ç›k-
t›m ama yafl›m küçük oldu¤u için FI-
FA kurallar› gere¤i bana lisans ç›kar-
tam›yorlard›. Kurallara göre ailemin
de yan›mda olmas› gerekiyordu. Ai-
lem buna raz› oldu ama ben isteme-
dim. Avustralya’daki düzenlerini
bozmalar› bana çok do¤ru gelme-
miflti. 9 ay süren bu ilk Türkiye ma-
ceram›n ard›ndan yeniden Avustral-
ya’ya döndüm. 1 y›l daha orada oyna-
d›ktan sonra Ersun Hoca beni keflfetti.
16 yafl›ndayken Avustralya’dan
Türkiye’ye geldim.
Gençlerbirli¤i’nde 1 ay
denendim ama olmad›. Oradan
Sakaryaspor’un PAF tak›m›na
geçtim. 6 ay antrenmanlara
ç›kt›m ama yafl›m küçük oldu¤u
için FIFA kurallar› gere¤i bana
lisans ç›kartam›yorlard›.
Yeniden Avustralya’ya döndüm.
Avustralya Ümit Millî Tak›m›’nda
oynuyordum ve ‹ngiltere’de
düzenlenen bir turnuvaya
kat›lm›flt›k. Ersun Hocan›n scout
ekibi beni izlemifl. Sonra görüfltük
ve Manisaspor’un teklifini
ilettiler, “E¤er kabul edersen
yar›n uça¤a bin git” dediler.
Ailemle görüfltüm ve teklifi kabul
edip Manisaspor’a geldim.
2002’de Millî Tak›m›m›z dünya
üçüncüsü olurken ben sokaklarda
arabayla dolafl›p korna çalan
grubun içinde sevinen bir
çocuktum. Bir gün gelip benim de
ay-y›ld›zl› formay› tafl›yaca¤›m
gibi bir düflünce yoktu akl›m›n
köflesinde. Bugün hiç hayal
edemedi¤im bir noktaday›m ve
bunun için Allah’a flükrediyorum.
Manisaspor’da hoca de¤ifliklikleri
yafland› ve Y›lmaz Vural benimle
devam etmek istemedi. 2 B’de
oynayan Bucaspor’a denenmeye
gittim. “‹htiyac›m›z yok” diye
beni istemediler. Bunun üzerine
Elaz›¤spor’a gittim. E¤er o
dönemde Elaz›¤spor beni
almasayd› belki bugün Ersan
Gülüm diye bir futbolcu
olmayacakt›.
Adanaspor’da Baflkan›m›z
Bayram Akgül, “Seni Befliktafl’a
verdim” dedi¤inde dondum
kald›m. Befliktafl’a geldi¤imde
tak›m tesislerde de¤ildi. Sabah
kahvalt›ya indi¤imde karfl›mda
y›ld›z oyuncular› gördüm.
Televizyonda izledi¤im
oyuncularla yan yana kahvalt›
yap›yordum. Bir yandan floke
oldum, bir yandan da kendimle
gurur duydum.
Asla pes etmedi!