TamSaha 168. Sayı / Kasım 2018

culuk geçmişi olan var mı? Ailen o dönemde senin futbola başlaman konusunda ne düşünüyordu? Benden başka futbolcu olan yok. Ama babamın futbolculuk geçmişi var. İsviçre’de top peşinde koştur- muş. İsviçre’de altyapılarda oyna- mış. Zaten futbolcu olmamı da babam çok ama çok istedi. Şimdi ise beni gördükçe gurur duyduğunu söylüyor. İsviçre Futbol Federasyonu’nun resmi kayıtlarına göre 8 yaşında doğduğun yerin takımı olan FC Menzo Reinach Kulübü’nde futbolla tanıştın. Bize futbola başlama serüvenini anlatır mısın? İsviçre, etnik anlamda oldukça ka- rışık bir ülke. Türkler, Arnavutlar, Boşnaklar, Sırplar var. Menziken ise Türklerin ağırlıkta olduğu bir bölge. Türk ebeveynler, çocuklarını Menzo Reinach Kulübü’ne gönderiyorlardı. Türk ağırlıklı bir popülasyon vardı bu kulüpte. Abimde orada oynadı. Abimden dolayı ben de oraya gittim. Futbolla bu kulüpte tanıştım. Profesyonel olmak isteyen genç oyuncular için aynı zamanda eğitimini sürdürmek zor bir durum. Sen futbolla birlikte eğitimini nereye kadar sürdürebildin? İsviçre’de hem eğitimhayatını sürdürüp hemde futbol oynamanız gerçektenmümkün. Lise eğitimimi İsviçre’de tamamladım. İsviçre’de üç yıl bir meslekle ilgili çalışırsanız, diploma alabiliyorsunuz. Ben de bahçıvanlık yaptım. 15-16 yaşlarım- dayken, oynadığımkulüpte mesle- ğimi yaptım. Sabah saat 6’dan akşam 5’e kadar üç yıl aralıksız ça- lıştım. Bahçıvanlık yaptıktan sonra da saat 7’de antrenmanlara çıktım. Tesiste kalıyordum. Kulübün spor direktörü bir gün bana geldi dedi ki, “Meslek bulmak için düşünüyor- dun. Kulübün bahçe işlerini yapan firmada yarın çalışmaya başlıyor- sun.” Ben de kabul ettimve kendimi çiçeklerin, yeşilliklerin arasında buldum (gülüyor). Haftanın dört günü çalıştım, bir gün okula gittim. Yaptığım iş çok güzeldi. Doğal bir ortamda olmak mükemmel bir duygu. Ama yoru- cuydu. Hem çalışmak hemdiploma almak için uğraşmak hemde fut- bolla ilgilenmek... Ama üstesinden geldimve diplomamı aldım. Meslek sahibi oldum. Tekrardan futbola dönecek olursak, FCMenzo Reinach’dan çok kısa bir süre sonra, Menziken’e yakın bir kent olan Luzern’in futbol takımı FC Luzern’in altyapısına geçtin. Menzo Reinach’tan FC Luzern’e geçişin nasıl gerçekleşti? FCMenzo Reinach’ta iki yıl oyna- dım. Biraz önce de söylediğimgibi orada başladım futbol oynamaya. Katıldığımbir turnuvada, oğlu Lu- zern’de oynayan bir ebeveyn vardı. Orada babamla konuştu ve benim de o kulüpte oynamam için önere- ceğini söyledi. Luzern’e deneme antrenmanlarına gittim. Beni direkt oraya aldılar. Sonrasında iki yaş daha büyüklerle oynadım. U15’e kadar Luzern’de oynadım. Sonra Grasshoppers’a transfer oldum. Küçük yaşta ailemden uzak yaşamak zorunda kaldım. FC Luzern’e geçtiğinde ne gibi zorluklar yaşadın ve bunların üstesinden nasıl geldin? Bunun yanında FC Luzern’in altyapısında oynamak sana neler kattı? Kulübe transfer olduğumda daha 10 yaşındaydım. Babam, beni antren- manlara götürüyordu. Evimizle arası 35 kilometre vardı. İşten sonra geli- yordu eve, beni alıp yola koyuluyor- duk. Akşam saat 22.00, 23.00’lere kadar babambeni bekliyordu. Ona özellikle teşekkür etmek istiyorum. Benimle o kadar çok ilgilendi ki... Luzern’de sürekli turnuvalara gidi- yorduk. Almanya’ya gidiyorduk, Liverpool’a, Manchester United’e karşı oynuyorduk. Çok antrenman yapıyorduk. Disiplinli bir kulüpte çok çalışarak futbol oynadım. 2012 yılında FC Luzern altyapısın- dan İsviçre’nin köklü kulüplerin- den Grasshoppers Club Zürich’in altyapısına transfer oldun. Senin için gerçek sınav o zaman başladı diyebiliriz. Kariyerinin önemli dönümnoktalarından biri olan bu transfer nasıl gelişti? Luzern’de U10’dan U15’e kadar oy- nadım. Sonra Grasshoppers yöneti- cileri, babamla bir görüşme yaparak beni transfer etmek istediklerini söyledi. Luzern beni bırakmak istemiyordu ama biz Grasshopers’ı daha iyi bir fırsat olarak gördük. Oyuncuların İsviçre’de en fazla bu kulüpte A takıma çıktığını gördüğü- müz için de tercih sebebimiz oldu. Grasshoppers’da istikrarlı bir biçimde U16’dan A takıma kadar yükselme başarısı gösterdin. Bunu başarırken diğer takım arkadaşla- rından neleri farklı yaptın, seni on- lardan ayıran özelliklerin nelerdi? Gerçekten çok çalıştım. Evime uzak olması nedeniyle dört sene tesiste kaldım. Biraz önce de anlattığımbah- çıvanlıkmesleğini bu kulüpte yap- tım. Yani hemçalıştımhemeğitim aldımhemde futbol oynadım. Ger- çekten disiplinli bir hayat yaşadım. Grasshoppers altyapısında ve A ta- kımında oynadığın sürede futbolun nasıl şekillendi? İsviçre’nin önemli kulüplerinden birinde oynamak sana genç yaşta nasıl bir tecrübe kattı? Altyapıda yaş grubumla oynuyor- dum. Sonra A takıma çıkmamı iste- diler. 35 yaşında futbolcu abilerimle oynadım. Aramızda fiziksel olarak çok fazla farklılık vardı. 4-5 arkada- şımla beraber A takıma yükseldik. Onların da benimle olması bana güç vermişti. 2016-2017 sezonunun devre ara- sında Antalyaspor’a transfer oldun. Bu transfer nasıl gerçekleşti? İsviçre’de devam etmek ya da Avrupa’nın önde gelen liglerinde oynamak yerine Türkiye’yi tercih etmenin nedenleri neydi? Grasshoppers’ta Avrupa Ligi eleme gruplarında Fenerbahçe’ye karşı oynuyorduk. Bumaçtan sonra An- talyaspor, menajerime bir teklifte bulunmuş. O da bana Antalyaspor’la görüştüğünü iletti. Türkümve Tür- kiye’de yaşamak, Türkiye’de futbol “ 94 95 Babam 12 yaşında Konya’dan İsviçre’ye, ailesinin yanına gitmiş. Yıllarca gurbette yaşamışlar. 1997’de ben dünyaya gelmişim. Antalyaspor’a transfer olana kadar ailem İsviçre’de yaşadı. Ama ben transfer olunca onları da getirdim. Çünkü artık çalışmalarını istemiyorum. Ülkemizdeyiz ve memleket hasreti çekmiyoruz. “ İsviçre’de üç yıl bir meslekle ilgili çalışırsanız, diploma alabiliyorsunuz. Ben de 15-16 yaşlarımdayken, Grasshoppers kulübünde bahçıvanlık yaptım. Sabah saat 6’dan akşam 5’e kadar üç yıl aralıksız çalıştım. Bahçıvanlık yaptıktan sonra da saat 7’de antrenmanlara çıktım. Yaptığım iş çok güzeldi. Doğal bir ortamda olmak mükemmel bir duygu. Grasshoppers’ta Fenerbahçe’ye karşı oynadım. Bumaçtan sonra Antalyaspor, menajerime teklifte bulunmuş. Türkümve Türkiye’de yaşamak, Türkiye’de futbol oynamak benim için çok büyük bir hayaldi. Teklifi hemen kabul etti. Muhteşem tesisleri vardı. İmzadan önce gittiğimAntalya’daki maçı ve stadyumun tıklım tıklımdolu olduğunu görünce çok duygulandım. “