TamSaha 170. Sayı / Ocak 2019

oynadım. Gençlik yıllarını Fransa’nın SC Bastia B takımında ge- çirdiğini görüyoruz. Orada nasıl bir altyapı eğitimi aldın ve neler yaşadın? Mahalle takımından sonra SC Bastia’ya geçtim. Orası bir futbol akademisiydi ve benimgibi çok sayıda futbolcu adayı çocuk vardı. Futbolun taktiksel aşama- larını orada öğrendim. Evime çok yakın değildi ancak ben kendimi futbola adamıştımve ısrarla devam ettim. Bas- tia’da futbolun temel kurallarını öğrendim. SC Bastia’dan sonra genç yaşta Tunus 1. Lig takımla- rından Esperance’a transfer oluyorsun. Fransa’dan sonra Tunus’ta nasıl bir futbol ortamı vardı? Bura- daki tecrübelerin neler? Oynamak ve kendimi geliş- tirmek istiyordum. 16 yaşın- dayken Tunus’a tatile gitmiştim. Biliyorsunuz ki ülkemin denizleri çok gü- zeldir; tarihi yerleri harika- dır. Orada tatildeyken kuzenimle konuştum. Tabiî ki ortak noktamız hep fut- boldu. Esperance takımının maçına gittik. Oradaki ortamı ve futbol şartlarını gördümve kuzenime, “Ben bu takımda oynayabilirim” dedim. Aradan bir yıl geçti. Yine bir gün Tunus’tayken Esperance kulü- büne gittimve “Bu takımda oynamak istiyorum” dedim. İdmanlara çıktım ve beni beğendiler. Sözleşme yaptık. Ancak Tunus’ta hiç beklemediğim, bilmediğimbir ortamla karşılaştım. Evet, orası kendi ülkemdi ancak ben Fransa’da doğup büyümüştüm. Tunus son derece sıcaktı. Gündüzleri 40 dereceyi aşan sıcaklıklar vardı. Ayrıca içilen suların tadı çok farklıydı. Önceleri çok zorlandım. Takımın içtiği sudan içemiyordum. Kendi suyumu getirmiştim. İdman aralarında suya ulaşmak benim için hiç kolay değildi. Çünkü herkes su içerken ben kendi suyumun olduğu yere gitmek zorun- daydım. Babamla konuştuk ve bana, “Eğer bir şeyleri başarmak istiyorsan ülke şartlarına uyum sağlaman gerek. Beğensen de beğenmesen de o suyu sen de içeceksin” dedi. Babamı dinledimve zor da olsa şartlara alışıp Esperance’de devam ettim. Seninle birlikte futbola başlayan birçok arkadaşın yolda kalırken sen ülkeninmillî takımında oynayan bir oyuncu oldun. Onlara göre neleri farklı yaptın da bugünlere ulaştın? “ 28 29 Tunus’tan Fransa’ya döndüğümde çok zor günler geçirdim. Bilmediğimbir şehirde, bilmediğim insanların arasındaydım. Kalacak yer bulamadım. Otele verecek para bulamadımve sokakta yattım. Ancak futbolcu olmaktan bir saniye bile olsa vazgeçmedim. Futbolcu olduysam inadım sayesinde oldum. İngiltere’de taraftarlar oyuna çok fazla katkı sağlıyor. Seni her daim motive edebiliyorlar. Çok ateşliler. Futbol konusunda bilgileri var. Ancak Tunus’ta bu durumböyle değildi. Orada bir maçı kaybettiğiniz zaman bir hafta taraftarın yüzüne bakamazdınız. Çünkü taraftarlar size karşı çok öfkeli oluyordu. Kafamda Romanya ile ilgili çok kötü bir resim vardı. Transfer teklifinden sonra bu ülkeye gittim, gezdimve kafamdaki algının ne kadar yanlış olduğunu gördüm. Romanya çok güzel bir ülke. Transfer oldum ancak takımın adı ve şehri değişti. Yine de şanslıydım. Romanya’da çok güzel şeyler yaşadım. Oradaki performansımbeni Tunus Millî Takımı’na taşıdı. “ “