TamSaha 170. Sayı / Ocak 2019

dördüncü sırada kaldılar. 1960 ile 1982 arası ise Fransa Millî Takımı için hatırlanmak istenme- yecek bir dönem olarak kayıtlara geçti. Bu dönemde oynanan beş Avrupa Şampiyonası’nın hiçbirisine katılamayan Fransızlar, beş Dünya Kupası’ndan da sadece ikisine iştirak edip, gitmeyi başardıkları 1966 İngiltere ve 1978 Arjantin’e grup aşamasında veda etti. İkinci altın jenerasyon ve Avrupa şampiyonluğu Fransa Millî Takımı’nın yeniden önemli bir güç olarak tarih sahne- sine çıkışı, 1982 Dünya Kupası’yla gerçekleşti. Michel Hidalgo’nun tek- nik direktörlüğünü yaptığı Fransa Millî Takımı, Michel Platini’nin kap- tanlığında Jean-Luc Ettori, Manuel Amoros, Marius Trésor, Patrick Bat- tiston, Bernard Genghini, Maxime Bossis, Alain Giresse, Dominique Rocheteau, Bruno Bellone, Gérard Soler, Gérard Janvion, Bernard La- combe, Jean Tigana, Didier Six gibi unutulmaz oyunculardan oluşan bir kadroya sahipti. Grupta Çekoslo- vakya ve Kuveyt’i geride bırakıp İn- giltere’nin ardından ikinci olan Ho- rozlar, ikinci turda da Avusturya ve Kuzey İrlanda’nın yer aldığı şanslı bir gruba düşmüştü. İki rakibini de yenerek son dörde kalan Horozlar, unutulmaz yarı finalde Federal Al- manya’ya penaltılarla boyun eğe- cekti. Normal süresi 1-1 bitenmaçın uzatmalarında Fransa 3-1 öne geç- miş, ancak Almanlar önce 3-3’ü sağlayıp sonra da penaltılarda 5-4’lük üstünlükle finalist olmuştu. Fransa bumoral bozukluğuyla Po- lonya’ya 3-2 yenilip dördüncülükle yetiniyordu ama Platini ve arkadaş- ları iki sene sonra çok daha fazla- sına ulaşmayı başaracaktı. Evet, 1960’ta katıldığı Avrupa Şampiyonası finallerinin yüzünü sonraki beş turnuvada göremeyen Horozlar, ev sahipliğini yaptıkları EURO 1984’e isimlerini direkt yaz- dırmıştı. Ama Hidalgo’nun yerine göreve gelen Henri Michel’in öğren- cileri finallerde başardıklarıyla ev sahipliğinin de direkt katılımın da hakkını sonuna kadar verecekti. Horozlar, sekiz takımın katıldığı finallerin grup aşamasında Dani- marka’yı 1-0, Belçika’yı 5-0 ve Yugoslavya’yı da 3-2 yenerek yarı finalist olurken, takımın kaptanı ve yıldızı Platini, maçlarda sırasıyla bir, iki ve üç gol atıyordu. Fransa, yarı finalde karşılaştığı Portekiz’i de normal süresi 1-1 bitenmaçın uzatmalarında 3-2 mağlup ederek finale yükseldi. Gollerin birinin altında yine Platini’nin imzası varken, diğer iki gol, takımın sol beki Jean-François Domergue’den gelmişti. Fransızlar finalde karşılaş- tıkları İspanya’yı da Platini ve Bellone’un golleriyle 2-0 yenip tarihlerindeki ilk Avrupa şampi- yonluklarına ulaşacak, bumaçta İspanya kalecisi Luis Arconada’nın Platini’den yediği komik frikik golü hafızalara kazınacaktı. 40 41 Fransızların bu altın jenerasyonu son olarak 1986 Dünya Kupası’nda sahne alacak ancak şampiyonluk hayaliyle gittiği Meksika’dan üçün- cülükle dönecekti. Eleme grubunda çok zorlanan Fransızlar, sekiz maçta Bulgarlar gibi 11 puan topla- mış, Demokratik Almanya’yı bir puan arkalarında bırakarak Meksi- ka’nın yolunu tutmuştu. Horozlar finallerdeki gruplarında Sovyetler Birliği’yle birlikte üç maçta beş puan toplayıp Macaristan ve Kana- da’yı arkalarında bırakarak çıktık- ları son 16 turunda İtalya’yı 2-0 yenecek, çeyrek finalde normal süresi ve uzatmaları 1-1 biten müsabakanın ardından Brezilya’yı penaltılarla saf dışı bırakıp yarı finale yükselecekti. Platini, hem son 16 turunda hemde çeyrek finalde attığı birer golle bu başarıda yine aslan payının sahibiydi. Ancak yarı finalde Almanlar, 2-0’lık galibi- yetle Fransa’nın yolunu kesecek, Horozlar, normal süresi 2-2 biten sonmaçta Belçika’yı uzatmalarda attığı gollerle 4-2 yenerek dünya üçüncülüğüyle teselli bulacaktı. Platini’li jenerasyonun sahneden çekilmesinin ardından Fransa, 1996 Avrupa Şampiyonası’na kadar üç büyük organizasyonda ağır hayal kırıklıkları yaşadı. EURO 88’in yanı sıra 1990 ve 1994 Dünya Kupası finallerine katılamayan Horozlar, İsveç’te düzenlenen EURO 92’ye ise grup aşamasında veda edecekti. Fransa, o turnuvada İngiltere ile birlikte İsveç ve Danimarka’nın arkasında kalarak elenmişti. Üst üste iki şampiyonluk EURO 96 ise Fransa’nın ayak sesle- rinin yeniden duyulmaya başlaya- cağı bir turnuva olarak kayıtlara geçecekti. Aimé Jacquet yönetimin- deki Fransa, Bernard Lama, Fabien Barthez, Jocelyn Angloma, Laurent Blanc, Paul Le Guen, Eric Cantona, Didier Deschamps, Youri Djorkaeff, David Ginola, Bixente Lizarazu, Christian Karembeu, Zinédine Zidane, Christophe Dugarry gibi oyuncularla yeni bir altın nesil yakalamıştı ve bu jenerasyon yakın gelecekte yazacağı tarihin ön çalış- masını EURO 96’da yapmıştı. Fransa o tarih- ten sonra 11 büyük turnuvanın da finallerine katılacak, iki dünya, bir Avrupa şampiyonluğu elde ederken, birer kez de final oynayacaktı. Aime Jacquet’nin öğrencileri, gru- bunu George Hagi’li Romanya’nın bir puan gerisinde ikinci sırada ta- mamlayarak İngiltere 96’ya gitmişti. Finallerdeki gruplarında ise İspanya ve Bulgaristan’ın yanında bir kez daha Romanya vardı. İspanya ile berabere kalıp, Romanya ve Bulga- ristan’ı mağlup ederek çıktıkları çeyrek finalde Hollanda’yı penaltı- larla saf dışı bıraktılar ve yarı finale yükseldiler. Yarı finalde ise Çek Cumhuriyeti’ne penaltılarla kaybedince final şansını yitirdiler. 1998 Dünya Kupası, Zidane ve arka- daşlarının Fransa futbolunu zirveye çıkardığı turnuva olarak tarihe ya- zıldı. Fransızlar tıpkı 1984’te zaferle tamamladıkları Avrupa Şampiyo- nası gibi 1998 Dünya Kupası’na da ev sahipliği yapıyordu. Aimet Jacquet’nin kadrosu LilianThuram, Marcel Desailly, Emmanuel Petit, Thierry Henry, Stéphane Guivarc’h, Alain Boghossian, David Trezeguet, Robert Pires gibi isimlerle zenginle- şirken, Angloma, Le Guen, Cantona, Ginola gibi eski ustalara ise yer verilmemişti. Grupmaçlarına fırtına gibi giren Fransa, Güney Afrika’yı EURO 1984’ün şampiyon kadrosu.... Soldan sağa ayaktakiler: Domergue, Battiston, Bossis, Tigana, Bats, Fernandez. Oturanlar: Giresse, Platini, Ferreri, Rocheteau, Six. Platini’ninArconada’yaattığı unutulmaz gol Zinedine Zidane ve arkadaşları, 1998 Dünya Kupası’nı havaya kaldırmanın gururunu yaşıyor