TamSaha 185. Sayı / Nisan 2020

noktadan yükselmeyi başarmış bir oyuncunun da hiçbir şartta pes etmesi düşünülemezdi. Nitekim 1982-83 sezonu, Pruzzo’nun kari- yerindeki en parlak sezonlardan biri olacaktı. Roma, Serie A’da ilk haftadan ele geçirdiği liderlik koltu- ğunu sezon sonuna kadar kimse- lere kaptırmıyor ve böylece 41 yıllık hasrete noktayı koyarak tarihinde ikinci kez İtalya şampiyonu olu- yordu. Pruzzo bu kez gol kralı ola- mamıştı belki ama attığı 12 golle şampiyon takımın en çok skor üreten oyuncusu da yine ondan başkası değildi. Ligde kendisinden fazla gol atansa üç isimvardı, bunların başında da 16 gollü Michel Platini gelmekteydi. Liverpool’la dramatik final Roma, elde ettiği bu şampiyonluğun ardından 1983-84 sezonunda İtalya’yı Şampiyon Kulüpler Ku- pası’nda temsil edecekti ve bu, sarı-kırmızılı kulüp adına bir ilkti. Kupanın finalinin Roma Olimpiyat Stadı’nda oynanacak olması da Ro- malıların iştahını fazlasıyla kabart- maktaydı. O esnada henüz Juventus da bu kupayı kazanabilmiş değildi ve 1960’larda Inter ile Milan’ın elde ettiği ikişer zafer haricinde de İtal- yanların başka bir Avrupa şampi- yonluğu bulunmuyordu. Bir başka deyişle Roma bu kupayı kazanması halinde İtalya’ya toplamdaki beşinci Avrupa şampiyonluğunu getiren üçüncü takım olacaktı ve ülke futbolu içindeki konumu da bir anda bambaşka bir hal alabilecekti. Bu uğurda çıkılan yolda Roma ilk turda bir önceki yılın UEFA Kupası şampiyonu Göteborg ile eşleşirken zorlu rakibini 3-0 ve 1-2’lik skor- larla saf dışı bırakıyordu. Pruzzo da İsveç’teki maçta bir gol kaydetmişti. Roma, ikinci turdaysa CSKA Sof- ya’yı her iki karşılaşmada da 1-0 mağlup ederek eliyordu. Çeyrek fi- nalde Demokratik Almanya’dan Di- namo Berlin’e rakip olan Roma, ilk maçı 3-0 kazanırken Pruzzo’dan bir gol gelmiş, rövanşı ise Berlin 2-1 ka- zansa da yarı final vizesi Roma’nın olmuştu. Yarı finaldeyse Roma’nın rakibi Dundee United’dı ve İskoç temsil- cisi, evindeki ilkmaçı 2-0 kazana- rak final için büyük avantaj elde etmişti. Roma’yı bu zor durumdan kurtaransa Pruzzo olacaktı. Golcü oyuncu, rövanş maçında 23. ve 38. dakikalarda fileleri sarsarak şartları eşitleyecekti. Roma sonrasında bir gol de penaltıdan Agostino Di Bar- tolomei ile bulacak ve 3-0 galip gelerek kendi evindeki finalde boy gösterme hakkını elde edecekti. Roma’nın finaldeki rakibiyse, bu kupayı 1977, 1978 ve 1981 yıllarında olmak üzere üç kez kazanmış Li- verpool’du. Maça da etkili başlayan taraf Liverpool olmuş ve 15. daki- kada da savunmadan ileri çıkan Phil Neal’ın attığı gol, İngiliz ekibini 1-0’lık üstünlüğe taşımıştı. Hatta bu golden iki dakika sonra Grame Sou- ness topu bir kez daha Roma ağla- rına gönderecekti ama bu gol, ofsayt gerekçesiyle geçersiz sayıla- caktı. Roma, ilk yarının ortalarında oyunun dengesini sağladıktan sonra fırsatlar da yakalamaya başlarken 42. dakikada nihayet bununmeyvesini de alıyor ve Bruno Conti’nin ortasında Pruzzo güzel bir kafa vuruşuyla topu ağlara gönde- rerek skoru 1-1’e getiriyordu. Bun- dan sonrasındaysa maçta denge bir daha bozulmayacaktı. 90 dakika da bu skorla sona erdi, 120 dakika da… Artık iş penaltılara kalmıştı. Her ne kadar Liverpool ilk atışında Steve Nicol ile hedefi tutturamadıysa da Roma adına sonrasında Conti ve Graziani’nin şutları auta gidince avantaj Liverpool’a geçecek ve Alan Kennedy’nin son penaltıyı gole çevirmesiyle de kupa İngiltere’ye gidecekti. Roma adına tarihi bir fırsat kaçmıştı. Roma, bu dramatik Avrupa mace- rası haricinde söz konusu sezonda Serie A’da da pek aradığını bulamı- yor ve Juventus’un iki puan geri- sinde ikinci sırada kalıyordu. Pruzzo ise ligde bu kez sekiz golde kalmıştı. Roma adına sezonun tesellisiyse, finalde Verona’ya 1-1 ve 1-0’lık skorlarla üstünlük sağlanması neticesinde İtalya Kupası’nın kazanılması olmuştu. Bir maçta beş gol birden Pruzzo ve Roma, 1984-85 sezonun- daysa beklentilerin hayli gerisinde kalacaktı. Sarı-kırmızılı ekip, Serie A’da yedinci sıraya gerilerken Pruzzo da önceki sezondaki gibi sekiz golle yetinmişti. Kupa Galip- leri Kupası’ndaysa ilk iki turda Steaua Bükreş veWrexham engelleri aşılsa da çeyrek finalde Bayern Münih’e eleniliyordu. Pruzzo’nun Roma forması altındaki son parlak sezonundaysa Roma da yeniden zirve mücadelesi vermişti ama sezon bitiminde Juventus’un dört puan gerisinde ikincilikle ye- tinmek zorunda kalmıştı. Sezon içerisinde Pruzzo’dan bir tekmaç özelinde bir gol şov gelmişti. 16 Şubat 1986’da Roma’nın Avel- lino’yu 5-1 mağlup ettiği karşı- laşmada takımının tümgollerine imza atan Pruzzo, en son 1964 yılında bunu başaran Kurt Ham- rin’den beri Serie A’da bir maçta beş gol birden atan ilk oyuncu olmuştu. Bu başarı anca 27 yıl sonra Laziolu Miroslav Klose tarafından tekrar edilebilecekti. Pruzzo bir kez daha gol kralıydı ve ufukta yeni bir Dünya Kupası vardı. Meksika’da düzenlenecek olan 1986 Dünya Kupası… Amma velakin İtalya’nın başında da hâlâ Enzo Bearzot bulunu- yordu ve kendisinin Pruzzo ile ilgili negatif bir yaklaşımı olduğu da malûmdu. Neticede Bearzot bir kez daha kadro tercihinde Pruzzo’ya yer vermiyordu. Ancak bu kez talih, 1982’de olduğu gibi huysuz ihtiyara gülmeyecek ve İtalya, sadece Güney Kore’yi yenebildiği turnuvaya, ikinci turda Fransa’ya elenerek veda edecekti. 1982’deki Rossi mucizesi sonrasında bir anda unutulan Pruzzo’nun yokluğu, 1986’daki fiyaskonun ardından yeniden gündeme getirildiyse de artık iş işten geçmişti. Çoktan Serie A tarihinin en önemli golcülerinden biri olmuş bir isim, millî formayla bir Dünya Kupası maçı bile göremeden kariyerini noktalayacaktı. Bundan sonraki iki sezondaysa Pruzzo gerek ilerleyen yaşı, gerekse yaşadığı birtakım sakatlıklar nedeniyle tammânâsıyla fit durumda olamıyor, bunun neticesinde de Serie A’da 30maçta beş gol atabiliyordu. Roma macera- sının da sonu gelmekteydi. Takımdan ayrılacağının kesinleş- mesinin ardından 15 Mayıs 1988’de Olimpiyat Stadı’nda Verona ile oynanan karşılaşmada son kez Roma formasını giydi. Tribünler- deyse Roma taraftarı onun adına özel bir koreografi yaptı ve Roma adına Serie A’da attığı gollere atıfta bulunarak “106 kere teşekkürler” mesajını verdi. Son golü eski dosta Pruzzo, Roma’dan ayrıldıktan sonraysa kariyerinin son sezonunu Fiorentina’da geçirdi. Aslında Floransa ekibinde de fiziksel sorunlar nedeniyle yeterince oynayamamıştı ve golsüz geride kalan 13 maçın ardından da emekli- lik kararını kesin bir şekilde almıştı. Ama sonmaçında da kaderin tuhaf bir cilvesine tanıklık edilecekti. Söz konusu sezonda Roma ile Fiorentina ligi aynı puanda bitir- mişti ve UEFA Kupası’na hangi takımın gideceğinin belirlenmesi için tarafsız sahada bir play-off maçı oynanması kararlaştırıl- mıştı. 30 Haziran 1989’da Perugia’da oynananmaçın 14. dakikasında Roberto Baggio’nun yaptığı ortaya Pruzzo kafayı vurup fileleri ha- valandırmış ve bu tek golle maçı 1-0 kazanan Fiorentina da UEFA Kupası vizesini alan taraf olmuştu. Serie A kariyerinin ilk golünü 1976’da Genoa formasıyla Roma’ya atan Pruzzo, 13 yıl sonra Serie A kariyerinin son golünü bu kez Fiorentina formasıyla yine Roma’ya atmıştı. Bu ikisinin arasında aynı Roma adına üç kez gol kralı olup 100’ün üzerinde gol kaydet- mesiyse eşine kolay kolay rastlanmayacak bir hadiseydi. Pruzzo, 1989 yazında aktif futbolculuk yaşantısını noktala- masının ardındansa bir müddet şansını teknik direktörlükte denedi ve alt liglerde Viareggio, Teramo, Alessandria gibi takım- ları çalıştırdı. Bir müddet de kendisini yetiştiren Genoa’nın altyapısında görev alarak bir tür ahde vefa örneği gösterdi. Pruzzo son olarak Como kulü- bünde sportif direktörlük görevini üstlendi. Pruzzo’luRoma, 1984’te ŞampiyonKulüpler Kupası’nda Liverpool’la final oynamış ve şampiyonluğu seri penaltılarda kaybetmişti. Soldan sağa ayaktakiler: Toninho Cerezo, Paulo Falcao, UbaldoRighetti, Agostino di Bartolomei, Francesco Graziani, Franco Tancredi. Oturanlar: Roberto Pruzzo, Bruno Conti, SebastianoNela, Dario Bonetti, MicheleNappi. 80 81