TamSaha 187. Sayı / Haziran 2020

caktı. Millî takım teknik direktörü Batteaux bumaçta, Yugoslavya karşılaşmasına nazaran daha farklı bir on bir sahaya sürmeye niyetlen- diğinden, Herbin’i yedek kulübesine çekmişti. Toplamda da Fransa’nın on birinde, üç gün öncesine kıyasla beş yeni isimvardı. Ancakmental olarak büyük bir çöküş içinde olan Fransızlar, bu kan değişikliğine rağ- men Çekoslovakya önünde pek bir varlık gösteremeyecek ve mücade- leden 2-0’lıkmağlubiyetle ayrıla- caktı. Herbin adına ilkmillî takım tecrü- besi biraz hüsranla neticelenmiş sayılırdı. Bundan sonrasındaysa St. Etienne ile daha büyük bir hayal kı- rıklığı onu beklemekteydi. Yeşiller, 1960-61 sezonunda ligi beşinci sırada bitirip hayra yorulabilecek bir derece elde etmiş olsalar da 1961-62 sezonunda adeta tepetak- lak oluyorlar ve 17. sırada kalarak küme düşüyorlardı. İlginçtir, böyle- sine kötü giden bir sezonda St. Eti- enne, tarihinin ilk Fransa Kupası zaferini de elde etmişti. Yeşiller, fi- nalde Nancy’yi tek golle devirmiş- lerdi. Hatta bundan yaklaşık bir ay sonra oynanan “Süper Kupa” niteli- ğindeki Tophee des Champions finalinde de St. Etienne, Reims’i 4-3 mağlup ederekmüzesine bir kupa daha götürmüştü. Herbin de bu maçta takımının dördüncü golüne imzasını atmıştı. Yükseliş zamanı Bazen yeniden yükselişe geçmek için dibe vurmak gerektiği söylenir ya hani, işte St. Etienne’in yaşadığı aslında tamda buydu. Zira Yeşiller, Ligue 2’de sezon boyunca bol gollü galibiyetler alarak şampiyonluğa ulaşacak ve yeniden Ligue 1’e dö- necekti. St. Etienne adına bir başka güzel gelişme de 1962’de Cezayir’in bağımsızlığını kazanmasının ardın- dan, eski dost Rachid Mekhloufi’nin yıl sonunda takıma geri dönme- siydi. Öyle ki Mekhloufi adeta dört yıl evvel bıraktığı yerden hiçbir şey olmamışçasına devam edecek ve yarım sezonda 15 gole imzasını ata- caktı. St. Etienne’in o sezon en golcü oyuncusuysa sürpriz bir isimdi ve o kişi, hikâyemizin kahramanı Her- bin’den başkası değildi. Orta sahada teknik direktör FrançoisWicart tarafından daha ofansif bir rolde kullanılan Herbin, hocasının yü- zünü kara çıkartmamış ve 17 kez rakip fileleri havalandırmanın sevincini yaşamıştı. Önceki beş sezonda ligde sekiz gol atmış bir oyuncu için bu gerçekten çok büyük bir sıçramaydı. Öte yandan St. Etienne bu sezon alt ligde mücadele etmesine karşın, önceki yıl Fransa Kupası’nı kazan- mış olması sayesinde ülkesini Kupa Galipleri Kupası’nda da temsil et- mişti ancak Yeşiller ilk turda Vitoria Setubal’i 1-1 ve 3-0’lık sonuçlarla kupanın dışına itse de ikinci turda Nürnberg’e 0-0 ve 3-0 bitenmaçla- rın ardından elenmekten kurtula- mayacaktı. St. Etienne’in Ligue 1’e dönüşünün ardından, takıma daha önceki tek şampiyonluğunu kazandırmış olan teknik direktör Jean Snella da yeni- den göreve gelmişti. Önceki sezon sadece yedi golü bulunan Andre Guy’nin kariyerinin en iyi günlerini geçirip ligde 28 gol atmasının da et- kisiyle St. Etienne, Ligue 1’e yüksel- diği sene şampiyonluğa ulaşarak dünya futbolunda eşine ender rastlanan başarı öykülerinden bi- rini yazıyordu. Herbin de 4-2-4 dü- zeninde sağ haf oynamasına karşın 10 golle takımın en skorer üçüncü ismi olmuştu. Herbin bu sezon ay- rıca 26 Ekim 1963’te Paris’te Bulga- ristan ile oynanan ve Fransa’nın 3-1’lik galibiyetiyle neticelenen Av- rupa Şampiyonası eleme müsaba- kasında da millî forma altındaki ilk golünü kaydetmişti. Gelgelelimbu başarının ardından St.Etienne’i yine istikrarsız bir sezon bekliyordu. Şampiyon Kulüp- ler Kupası’nda İsviçre’nin adı sanı duyulmamış La Chaux de Fonds takımına 2-2 ve 2-1’lik skorlarla elenirlerken, ligde de sezonu yedinci sırada kapatacaklardı. Yeşiller, bundan sonraki sezon- daysa beşincilikle yetinecekti. Herbin, millî takımla kariyerinin ikinci ve son büyük turnuvası- naysa, 1966 yazında, İngiltere’deki Dünya Kupası’nda çıkacaktı. Lâkin Fransa, ilk turda İngiltere, Uruguay ve Meksika ile birlikte yer aldığı grupta hayli silik bir performans or- taya koyacaktı. Fransa, ilkmaçında Meksika ile 1-1 berabere kalırken Herbin 90 dakika sahada yer almış, iki gün sonra Uruguay’a 2-1 kay- bettikleri maçıysa kenardan sey- retmekle yetinmişti. Herbin, grup- taki sonmaç olan İngiltere karşılaş- masında da sahaya çıkmıştı çıkmasına ama takımınınmücade- leden 2-0mağlup ayrılmasına engel olamamıştı. Daha da kötüsü Herbin maçta Nobby Stiles ile çarpıştığı bir pozisyonda kötü biçimde sakatlan- mıştı ve bu yüzden sonraki sezo- nun ilk yarısını da büyük ölçüde kaçıracaktı. Şampiyonluk serisi başlıyor Yine de 1966-67 sezonu St. Etien- ne’in tarihinin, dolayısıyla Herbin’in de kariyerinin, olumlumanada dönümnoktalarından biri niteliğin- deydi. Yeşiller, altyapılarından 20 yaşındaki iki önemli yeteneği A takımkadrosuna almışlardı. Bun- lar, santrfor Herve Revelli ile ikinci forvet veya forvet arkası olarak görev yapan Georges Bereta’ydı. Özellikle Revelli, çaylak sezonunda olmasına rağmen ligde 34maçta 31 gol atarak adeta tozu dumana katı- yor, St. Etienne de üç yıl aranın ardından yeniden Fransa’nın en bü- yüğü oluyordu. Herbin ise sezonun ilk bölümünü kaçırmasına karşın 20maçta altı golle şampiyonluk çorbasına tuzunu serpmişti. Bu başarının ardındansa 1967 ya- zında St. Etienne’de sürpriz bir değişiklik yaşanacaktı. Teknik di- rektör Snella, İsviçre’ye yerleşmeye karar vermiş ve Servette kulübüyle anlaşmıştı. İlk bakışta bu, Yeşiller adına büyük bir kayıp gibi görüne- bilirdi belki ama Snella’nın yerine, Fransa Millî Takımı ve Stade de Reims ile çok önemli başarılar yaşamış olan Albert Batteaux’nun gelmesi, Yeşilleri aslında bir ka- deme daha yukarı taşıyacaktı. St. Etienne, Batteaux yönetimindeki ilk üç sezonda da Fransa’da zirveyi kimselere kaptırmazken üst üste dört şampiyonluğa ulaşıyordu ve o esnada bu yurt içinde bir rekordu. Yeşiller ayrıca 1968 ve 1970’te Fransa Kupası’nı da kazanmayı ba- şaracaktı. Diğer yandan, söz konusu üç sezonun ilk ikisinde, Avrupa’da beklenen başarı gelmemiş ve Yeşil- ler önce ikinci turda Benfica’ya, bir yıl sonra da ilk turda Celtic’e elen- mekten kurtulamamıştı. 1969-70 sezonundaysa St. Etienne, nihayet Avrupa genelinde ses getirecek bir sonuca imza atacaktı. Şampiyon Kulüpler Kupası ilk turunda Bayern Münih ile eşleşen Yeşiller, deplas- mandaki ilkmaçta güçlü rakibine 2-0mağlup olmasının ardından 1 Ekim 1969’daki rövanşta rakibini ikisi Herve Revelli, biri de Salif Keita’dan gelen gollerle 3-0 yenerek kupanın dışına itiyordu. Ne var ki bu başarının devamı yine gelmeyecek ve St. Etienne ikinci turda, Deyna ve Gadocha gibi yıldızlara sahip Legia Varşova’ya 1-2 ve 0-1’lik skorlarla elenecekti. Söz konusu sezonda Herbin’in kariyeri adına bir diğer önemli gelişmeyse, teknik direktör Batteaux’nun onu artık orta alanda değil, savunmanın ortasında görev- lendirmeye başlamasıydı. St. Etienne’in şampiyonluk serisi, 1970-71 sezonunda Marsilya’nın ardında ikinci sırada kalınmasıyla son bulacaktı. Şampiyon Kulüpler Kupası’nın ilk turunda Cagliari’ye elenilmesi de kulüpte huzursuzluğa yol açmıştı. 1971-72 sezonunda da UEFA Kupası ilk turunda Köln’e tes- lim olunması ve ligde altıncı sıraya kadar gerilenmesi, Başkan Roger Rocher ile teknik direktör Batte- aux’nun arasını açmıştı. Sonuçta Rocher, sezon bitiminde Batte- aux’nunmukavelesini yenilememe kararı alacaktı. Teknik direktörlüğe ani geçiş Aynı esnada Robert Herbin ise di- zinden yaşadığı bir sakatlık nede- niyle futboldan kopma noktasına gelmişti. Başkan Rocher ise yıllardır takımkaptanlığını da yapmakta olan Herbin’in St. Etienne’i herkes- ten iyi tanıdığını düşünüyordu ve futbolu bırakacaksa da yeni görevinin teknik adamlık olması gerektiğine inanıyordu. Nitekim Batteaux’nun ayrılması sonrasında Rocher, Herbin’i St. Etienne’in yeni teknik direktörü olma hususunda ikna da edecekti. Yeşil forma altında geçen 15 yıllık futbolculuk yaşantı- sının ardından Herbin artık yepyeni bir maceraya başlamak üzereydi. Herbin’in görevdeki ilk sezonunda Başkan Roger Rocher, takımın iki yıldızı Herbin ve Mekhloufi ile şampiyonluğu kutluyor... 70 71