TamSaha 192. Sayı / Kasım 2020

mana çıktım. 2001-2002 yaş grubu yoktu. İdman bitiminde Haluk Hoca bana, “Seni buraya alalımmı?” diye sordu. Ben de, “Beğendiyseniz alın hocam” dedim. “Tamam o zaman, yarın gel başla” cevabını verdi. Baban, annen, varsa kardeşlerin ne işle meşguller? Babam tekstil işiyle uğraşıyor. Annem ev hanımı. Abim amatör kümede futbol oynamaya devam ediyor. Marmara Üniversitesi Beden Eğitimi Yüksek Okulu’nu bitirdi; orada devam ediyor. Özel antrenör- lük yapmaya çalışıyor. Ailende abin haricinde sporla ilgile- nen birileri var mıydı? Profesyonel olarak sadece ben varım. Ama geniş ailemizde herkes top oynadı. Amcamın çocukları halen oynuyor. Bulgar göçmeniyim ben. Aslen Bursalıyım. Dedelerim Bursa’ya göçmüşler. Okul hayatın hakkında da bilgi verir misin? Ortaokulu bitirip liseye geçtikten sonra bir tercih yapmamgereki- yordu. Futbolla daha çok ilgilenmeye başladım. Millî Takımlara geldikten sonra bu ilgimdaha da arttı. Lisede okula çok fazla gidemedim. Üniver- site sınavlarına katıldım ama başa- ramadım. Üniversite okumayı çok istiyorum. Hayalimbu. Yabancı dil eğitimi alıyorum. Pandemide ara verdim ama İngilizce çalışıyorum. Çalışmamda gerekiyor zaten. Çünkü takım arkadaşlarımhep yabancı… Seninle birlikte başlayan birçok ar- kadaşın futbolcu olamadı ama sen bunu başardın. O arkadaşlarına göre neyi farklı yaptığını düşünüyorsun? Bunda en büyük sebep babamdır. Babamhiçbir zaman beni pohpohla- yan ya da öven bir adamolmadı. Yanlışlarımı söyler, doğrularımı söylemezdi. Beni böyle yetiştirdi. Ben de bunun bilincindeyim zaten. Her zaman işimi ciddiye aldım. Antrenman günü of-puf yapmadım. 50metre koşulacaksa, 40metreden dönmedim. Çalışmaktan hiçbir zaman kaçmadım. Sabah 06.00’da kalkıp, akşam 21.30’da eve geldim okurken… O zamanlar bile hep ekstra çalıştım. Elimde hangi alet varsa onunla çalıştım. Hatta çok küçükken, sol açık oynarken kesik yemiştim. Topu kaldıramıyordum. O kadar zayıftım. Kendime çok sert bir top aldım. Bütün gün duvara vurdumo topu ve bacaklarımı güçlendirmeye çalıştım. Her zaman çalışmaktan başka bir çarem olma- dığını biliyordum. Sonra bir yaşa gel- dikten sonra özel antrenörümoldu. Onunla beraber çalıştım. Daha iyi yerlere gelebilmek, ileride iyi bir hayata sahip olabil- mek için bu yaşlarda çok çalışmak gerekiyor. Beşiktaş’ın altyapısında futbola başladığını görüyoruz. 27 Şubat 2013’te filiz lisansın çıkıyor. Beşiktaş’ta nasıl bir altyapı eğitimi aldın? Altyapı hocaları çok kaliteli isimler. Bütün oyuncularla özel ilgileniyorlar. O zamanki şartlar şimdiki gibi değil. Saha olsun, tesis olsun, o zamanlar bu kadar iyi değildi. Ama ellerinden geldiğince bize destek olmaya çalış- tılar. 11 seneden beri Beşiktaş’tayım, şu anda özkaynak düzeninin çok daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Beşiktaş’a geldiğimde 7 yaşınday- dım. Fulya Tesisleri çok güzel. Bir zaman sonra diyetisyenimiz; psikoloğumuz oldu. Bize çok değer verdiler. Hocaların hak yediğini düşünmüyorum. Buralara geldim ama gelene kadar yedek kaldığım dönemler de oldu. Hiç kimseye bir dargınlığımyok. Her şey olması gerektiği gibi oldu. Onlara çok teşek- kür ediyorum. 2013’ten 2018’e kadar Beşiktaş’ın altyapı takımlarında mücadele ettin ve sonrasında profesyonel sözleş- meye imza attın. Gelişim liglerinde geçen bu yılları nasıl anlatırsın? U13, U14, U15’te her şey spor amaçlı gidiyor. Ama U16’dan sonra özellikle Millî Takımyaş kategorisine girdik- ten sonra bu işi profesyonel olarak yapma sorumluluğunu hissediyor- sunuz. O dönemde benden daha fazla fark edilen, göze çarpan arkadaşlarımız vardı. Ama şu anda 2. Lig’de, 3. Lig’de oynuyorlar. Benim dönemimden Süper Lig’de oynayan bir tek ben varım. İnsan her zaman istikrarlı olmalı. Üç maç iyi oynayıp iki maç kötü olunca kimsenin gözünde değer kazanamıyorsunuz. Belirli bir çizgide olmanız gerekiyor. 70’in altına hiç düşmemen lâzım. O yüzden başarı hep istikrara karşılık gelen bir şey. 8 Nisan 2019 tarihi senin için önemli. Çünkü o tarihte Beşiktaş formasıyla ilk kez bir Süper Ligmaçına çıktın. Çaykur Rizespor deplasmanında 7-2 kazandığınız maçın son iki dakikasında forma giydin. Omaçı nasıl hatırlıyorsun? Süper Lig’de forma giymek nasıl bir duygu? Omaçı hatırlamamak elde değil. Şenol Güneş Hocamvardı o zaman. Sağ olsun beni A takımda tuttu genç yaşıma ve düşük fiziğime rağmen… Beşinci golü attıktan sonra hocam beni ısınmaya gönderdi. Ben de çok sabırsızlanıyorum. Hocama bakıyo- rum sürekli. Şenol Hocambeni yanına çağırdı. 82. dakikada oyuna girecektim. Ama oyun bir türlü durmadı. Şenol Hocam, “Ne bahtsız adamsın, oyun durmadı” dedi. Sonra oyun durdu ve girdim. Oyuna girdik- ten sonra yaşadığım atmosfer ger- çekten çokmüthişti. O kadar tecrübeli isimlerle sahada olmak gerçekten çok gurur vericiydi. Şenol Hocama çok teşekkür ediyorum. 2019-2020 sezonunda seni Süper Lig’de aralıklarla görmeye başladık. 6 Süper Lig, 1 Türkiye Kupası maçında forma giydin. Geçen sezonu nasıl değerlendirirsin? Geçen sezon ilk kez Göztepe ma- çında sahaya çıkmıştım. Abdullah Hocamın yardımcısı olan Şenol Fidan Hocambana forma şansı vermişti. Çok teşekkür ediyorum kendisine. Ondan sonra pandemi girdi araya. Ben hissediyordum oynayacağımı. Sonra Sergen Hocam beni oynatacağını söyledi sağ olsun. Murat Hoca, Ozan Hoca hep konuş- tular benimle. Sonra oynamaya başladım. Elimden gelen her şeyi Antrenman günü of-puf yapmadım. 50metre koşulacaksa, 40metreden dönmedim. Çalışmaktan hiçbir zaman kaçmadım. Sabah 06.00’da kalkıp, akşam 21.30’da eve geldim okurken. “ Benden daha fazla fark edilen, göze çarpan arkadaşlarımız vardı. Ama benimdönemimden Süper Lig’de oynayan bir tek ben varım. İnsan her zaman istikrarlı olmalı. Üç maç iyi oynayıp iki maç kötü olunca kimsenin gözünde değer kazanamıyorsunuz. “ Bizden çok tecrübeli oyuncularla aynı seviyede oynamamızı bekliyorlar ama şu anda mümkün değil. Biz elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Oynayarak pişeceğiz. “ 93 92