TamSaha 204. Sayı / Kasım 2021

Uruguay’ın Uruguay futbolunun 1980’ler ve 1990’lardaki en önemli yıldızı olan Enzo Francescoli, Arjantin’in River Plate kulübünün de ba ş lıca efsanelerinden birine dönü ş mü ş tü. Francescoli’nin Avrupa kariyeriyse biraz da yanlı ş kulüp seçimlerden dolayı hak etti ğ i seviyede sayılmazdı. U Onur Erdem 107 114 15 ruguay, 20. yüzyılın ilk yarısında futbol dünyasının süper gücü konumundaydı. Dünya Kupası organizasyonu ba ş lamadan önce, FIFA tarafından adeta bir dünya ş ampiyonası havasında düzenlenen 1924 ve 1928 Olimpi- yatlarının futbol turnuvalarında Uruguay pe ş pe ş e iki altınma- dalya kazanmı ş tı (Uruguay Fut- bol Federasyonu’nun armasında bulunan dört yıldızdan ikisi, bu madalyaları temsil etmektedir). Bu ba ş arıların hemen ardından, 1930 yılında ilk Dünya Kupa- sı’nın organizasyonu da Urugu- ay’da yapılmı ş ve mütevazı Güney Amerika ülkesi, bir kez daha zafere ula ş arak tarihe ilk dünya ş ampiyonu olarak geç- mi ş ti. 1934 ve 1938’de Avrupa’da düzenlenen iki Dünya Kupası’na katılmayan Uruguay, 1950’deyse Brezilya’da yapılan organizas- yonda bir kez daha dünyanın en büyü ğ ü olmayı ba ş armı ş tı. Bir ba ş ka deyi ş le Uruguay, 20. yüzyılın ilk yarısında, dünyanın en iyisini belirleyecek nitelikteki altı turnuvadan dördüne katılmı ş ve bunların hepsinden zaferle ayrılmı ş tı. Ancak bundan sonrasında Uruguay futbolu hızla kan kaybedecekti. 1954 ve 1970’teki dünya dördüncülükleri dı ş ında Dünya Kupalarında kayda de ğ er bir ba ş arı elde edemiyorlardı. Zaten 1970’teki bu dördüncülük, Uruguay futbolunda bir bakıma günbatımından havanın tama- men kararmasına kadar geçen alacakaranlık dönemi simgele- mekteydi. Nitekim o turnuvanın ardından Uruguay futbolu uzun süre sıradanlı ğ a mahkûm ola- caktı. 1974 Dünya Kupası’nda ilk kez galibiyet dahi alamadan ele- nen, 1978 Dünya Kupası’naysa katılmayı dahi beceremeyen Uruguay, 1970’lerdeki iki Copa America’da da yine derece elde edememi ş ti. Belki daha da kö- tüsü, 1970’lere girildi ğ inde millî takımın en önemli isimleri olan orta saha oyuncusu Luis Cubilla ve kaleci Ladislao Mazurkie- wicz’in yanına yeni yıldızlar ekleyememi ş lerdi. Artık ülke futbolu, her anlamda tarih kitaplarına hapsolup kalma tehlikesiyle kar ş ı kar ş ıyaydı. Uruguay futbolunun girmekte oldu ğ u bu karanlık dönemde en çok parlayan yıldızsa, Enzo Francescoli olacaktı. Sahada genellikle ofansif orta saha veya ikinci forvet olarak görev yapan ve 10 numarayı da sırtına fazla- sıyla yakı ş tıran Francescoli, ikisi 1980’lerde, biri de 1990’larda olmak üzere üç Güney Amerika karanlık dönemini aydınlatan yıldız Enzo Francescoli