TamSaha 207. Sayı / Şubat 2022

Benimne yapaca ğ ımı çok iyi biliyor. 14 ya ş ımdan beri her maçımı, her antrenmanımı bilir. Kendisi çok ya- kınımdır. Onu bir anne gibi görüyo- rum. O da bir anne oldu ğ u için beni evlâdı olarak görüyor. Bana çok güveniyor. Bana olan güvenini bo ş a çıkarmadım. Beni hep destekledi. Her zaman sıcak yakla ş tı bize. Ona bir ş ey sormaktan, söylemek- ten hiç çekinmedim. Aklıma takılan bir soru olsun hemen soruyorum. Problemi çözüyoruz hemen. Bu benim için büyük bir ş ans. Her teknik direktör böyle yakla ş - mıyor oyuncularına. 20 ya ş ındasın ama ya ş ından çok daha olgunsun. Ablalarımbana, “Di ğ er gençlere göre çok olgunsun. Sürekli geli ş ime açıksın. Ya ş ıtların bu kadar dikkat etmiyor. Sen çok profesyonel ya ş ıyorsun” diyorlar. Bunun nasıl oldu ğ unu ben de tamolarak bilmiyorum. Olgunlu ğ u nasıl kazandı ğ ımı bilmiyorum. Kendili ğ inden olu ş an bir ş ey. 13-14 ya ş ında bir çocuk hangi yolda yürüyece ğ ini genelde bilemez. Ama sen o ya ş larda rotanı çizmi ş sin. Benim ş ansım öncülük edenlerim vardı. Bunu bana a ş ıladılar. Beden e ğ itimi ö ğ retmenim, Mutlu Can Hocambana baba gibi yakla ş tılar. Bu isimler bana öncülük etti ğ i için bu yolda yürüdüm. Bu da hayatın bana verdi ğ i ş anstı. Samet Koç ve Mutlu Can Zavotçu ile kar ş ıla ş mak benim için çok büyük ş anstı. Onlar sayesinde bu olgunlu ğ a ula ş tımdiyebilirim. Almanya maçı bizim için kötü geçti ama ö ğ retici bir maçtı da… Sen, Selda, Kezban, Ya ğ mur gibi isimler ayakta kaldı maç boyunca… Böyle büyükmaçlar insana bir ş eyler ö ğ retir. Sen neler ö ğ rendin? Ben kolay kolay pes etmiyorum. Son düdük çalana kadar neyin ne olaca ğ ı belli olmuyor. Mesela son dakikalarda iki atak oldu. Fiziksel durumumyetersiz oldu ğ u için gide- medim. Tempomaç boyu çok yük- sekti. Kendimi daha hazır hissedip o ş ekilde odaklansaydımbelki o pozisyon gol olabilirdi. Son düdük çalana kadar pes etmeyece ğ imhiç- bir zaman. Antrenmanlara da maça çıkıyormu ş gibi dü ş ünerek çıkıyo- rum. Almanya maçı büyük bir maçtı, büyük bir tecrübeydi benim için. İ lk defa bu kadar profesyonel bir takıma kar ş ı oynadım. Mücade- leden hiçbir zaman vazgeçmedim. Hep bir umut vardı içimde… Kaza- nabilece ğ imizi dü ş ündüm. Yenilsek de bizden level olarak çok yüksek- lerdi. Mücadeleyi bırakmadık ve çok ş ey ö ğ rendik. Yetenek olarak bence a ş a ğ ı kalır yanımız yok. Onların fiziksel gücü çok yüksek ve takımoyunları çok iyi. Bir de çok profesyonelce bakı- yorlar bu i ş e. Bizim ligimiz halen amatör statüde… Onların bizden farkı çok kompakt oynamaları... Çok hızlı ve iyi ş ekilde kapanıp, çok iyi ve hızlı ş ekilde açı- labiliyorlar. Biz bunu çok hızlı yapa- mıyoruz. Geçi ş oyununu çok hızlı yapmamız lâzım. Biz geç yaptı ğ ımız için çok fazla topun pe ş inden ko ş up yorulduk. Onlar bunu iyi yaptı. Bizimde o seviyelere çıkmamız gerekiyor. Kadın futbolu geli ş tikçe bunu da ba ş arabilece ğ imizi dü ş ü- nüyorum. Ben bu takımın Avrupa Ş ampiyo- nası’nda mutlaka olaca ğ ına inanı- yorum. Çünkü o döneme kadar kadın futbolumuz daha da geli ş ecek. Ben de böyle dü ş ünüyorum. İ n ş allah o günler gelir de bugünleri anarız, “Konu ş mu ş tuk” deriz. Hobilerin ve fobilerin nedir? Çıkıp ko ş arım. Denizi ve yüzmeyi çok severim. Mahallede hiçbir ş eyim olmasın yine top alıp oyna- rım. Müzik dinlemeyi ve söylemeyi çok severim. Sesimi ben be ğ enmi- yorum ama be ğ enen ablalarımvar. Fobim ise yok. 70