TamSaha 232. Sayı / Mart 2024

destekledi. Ailenin geni ş bir vizyonu varmı ş ... Tebrik ederim. Kesinlikle öyle. Bana hiçbir problem ya ş atmadılar. Bu sayede futsal da oynamaya ba ş ladım. İ brahimTen- nuri Ortaokulu’nda Türkiye Birincisi olduk. Ondan önce de ikinci olmu ş - tuk. Gitgide futbol çok ho ş uma gitmeye ba ş lamı ş tı. Oyunun içine girdikçe i ş keyif almaktan çıktı aslında. Teknik, güç, mevkiler gibi kavramları fark ettim. Ba ş langıçta forvettim sonrasında hocamın bendeki özellikleri ke ş fetmesiyle stoper oldum. Ba ş ladı ğ ın dönemin ş artlarında Kayseri’de kadın futbolunun durumu nasıldı? Ş u an iyi bir yerde ama kadın futbo- lunun o dönemdeki ş artları çok zor- luydu. Sponsor yok, maddî imkânlar kısıtlı. Deplasmana servisle gidiyo- ruz ama kalacak yerimiz var mı, yokmu belli de ğ il. Yemek bile prob- lemdi. Osman Hocamın büyükçe bir aracı vardı, bazen onun bagajında antrenmana gitti ğ imiz olurdu. Top- ların üzerinde gidiyorduk. Geldi ğ i- miz yeri asla unutmamamız lâzım. Kayseri Gençlerbirli ğ i’nde yıldız- larda oynamaya ba ş ladı ğ ımdö- nemde Aytürk Kıyıcı Hocambeni Genç Millî Takımkampına davet etti. Çocuksun, istedi ğ in gibi oyna- mak istiyorsun, teknik taktik bir kenarda kalıyor. Millî Takımkam- pına gidince futbolun nasıl bir i ş seviyesine geldi ğ ini biraz olsun kavradım. Millî Takım’a gidebilmek benim için büyük bir ba ş arıdır. Daha sonra döndüm ama kulüp ta- rafından hiç gelirimyoktu. Kayseri meydandan sahaya kadar yürüdü- ğ ümü, idmandan sonra yine yürü- yerek döndü ğ ümü çok iyi hatırlarım. Futsalın futbolculara neler kattı ğ ını çok iyi biliyorum. Ronaldo’nun, 2002 Dünya Kupası’nda Rü ş tü Reçber’e attı ğ ı gol, futsal golüdür. Buradan bakarsan futsal senin futbol hayatına ne kattı? Futsal bamba ş kaydı. “Narin gel okulunu de ğ i ş tirelim. Seni futsal ta- kımı olan okula gönderelim” deme- selerdi belki futbola bu kadar yakın olmayacaktım. Futsalda dar alanda çok çabuk dü ş ünmelisin. Geli ş i- mime çok büyük katkısı oldu. Fut- bol sahaları bo ş olmuyordu. Bizim İ brahimTennuri Okulu’nda Aras Marin salonumuz vardı. Her zaman futsal antrenmanı yapardık. Birbiri- mize girerdik. Osman Hoca asla maçları durdurmazdı. Bize, “Futbolu böyle ö ğ reneceksiniz. Sava ş acaksı- nız” derdi. Futsal tekni ğ imi ve bakı ş açımı geli ş tirdi. Müthi ş keyif alıyor- dum. Futbola geçince orası da ayrı bir keyif. Daha büyük bir alandasın. Pas ş iddeti, hızlanma çok farklı 108 109 Futsal bamba ş kaydı. “Narin gel okulunu de ğ i ş tirelim. Seni futsal takımı olan okula gönderelim” demeselerdi belki futbola bu kadar yakın olmayacaktım. Futsalda dar alanda çok çabuk dü ş ünmelisin. Geli ş imime çok büyük katkısı oldu. “ Ya ş ım çok küçük ama her gün bir ş ey ö ğ reniyorum. Maç izledikçe, “Burada bunu yapmamgerekiyor” diyorum. Türkiye’nin en iyi oyuncuları Millî Takım’da… Ben en küçü ğ üm. Oturup idmanlarda onları izliyorum. Nerede ne yapıyorlar. Nasıl oynuyorlar dikkatle takip ediyorum. “ ş eyler. Ama futsalda alanın dar, hızlı dü ş ünmeli ve rakibi geçmelisin. Plan yapmalısın sürekli. Saniyelerle yarı ş ıyor- sun. Bol gollümaçlar oluyor. Kuralları farklı. Orada aldı ğ ım ba ş arılar beni kamçıladı ve futbola devam etme kararımı güçlendirdi. Aytürk Kıyıcı’nınmillî dave- tinden sonra kariyerin nasıl devam etti? Aytürk Hoca telefonda “Ben Millî Takımhocasıyım” dedi- ğ inde çok heyecanlandım. Anneme söyledimhemen. Hayatımın dönümnoktasıydı. Millî Takım’a gidiyorum ama hangi seviyeye gidiyorum, orada ne yapmamgerek bil- miyorum. Osman Hocamla konu ş tum. “Sen kendi tarzını yansıt. Rahat ol. Oynayabildi- ğ in kadar oyna” dedi bana. İ lk gitti ğ imde çok heyecanlıydım. İ dmanlarda hiçbir ş ey yapa- mıyorum. Kendimi göstere- medi ğ imi dü ş ünüp daha fazla stres yapıyorum. BegümÜre- sin Hocambenimo zamanla- rımı çok iyi hatırlar ve bana hep “Narin ne kadar geli ş tin” der. U15’te oynadık, sonra U17’ye ça ğ ırıldım. Hazırlık maçlarına davet edildim, yine süre aldım. Ama bu sefer her ş eyin farkındaydım; futbol bundan ibaret de ğ ildi. Bunun tekni ğ i, takti ğ i, gücü, kuvveti vardı. Maç izlemeliydimken- dimi geli ş tirmek için. Bize kâ- ğ ıtlar vermi ş lerdi. Hangi mevkide neler yapılması ge- rekti ğ i anlatılıyordu. Bunları hep hatırlarım. O zaman fut- bolun çok büyük bir ş ey oldu- ğ unu ö ğ rendim. Ve asla bitmiyor ö ğ renmek… Ya ş ım çok küçük ama her gün bir ş ey ö ğ reniyorum. Maç izle- dikçe, “Burada bunu yapmam gerekiyor” diyorum. Ş u an Kadın AMillî Takımkampın- dayız. Türkiye’nin en iyi oyun- cuları burada… Ben en küçü ğ üm. Oturup idmanlarda onları izliyorum. Nerede ne yapıyorlar. Nasıl oynuyorlar dikkatle takip ediyorum. 2021’in yaz döneminde Fener- bahçe’ye transfer oluyorsun… Evet, Fenerbahçe’nin kadın futbol takımını kurdu ğ u ilk sezonda İ stanbul’a geldim. Çünkü artık bir adım atmam gerekiyordu. Millî Takımda bunu dü ş ünmemi sa ğ ladı. Kendimi geli ş tirmeli, bir üst kategoriye çıkmalıydım. Ne- reden geldi ğ imi, ne zorluklarla geldi ğ imi asla unutmam. Ho- calarıma çok te ş ekkür ediyo- rumbeni buraya getirdikleri için. Fenerbahçe’ye transfer oldum. Çok garip geldi. Büyük bir takıma, farklı bir ş ehre, farklı takım arkada ş larının arasına, farklı bir eve gidiyor- sun. Kayseri’den çıkıp Türkiye’nin en büyük camialarından biri- sine gidiyorsun. O camiaların hepsinin atmosferi çok farklı. İ çine girince bunu daha iyi