TamSaha 242. Sayı / Ocak 2025

üstü nitelikteydi ve Stabile de çok daha iyi kazanaca ğ ı adrese gitmekte tereddüt etmemi ş ti. Stabile’nin İ talya günleri de fevka- lâde bir ş ekilde ba ş layacaktı. Genoa formasıyla Serie A’daki ilkmaçına 16 Kasım 1930 tarihinde Bologna kar ş ısında çıkan Arjantinli yıldız, 3-1 Genoa lehine sonuçlanan mücadelede takımının tümgolle- rine imza atarak hat-trick yapı- yordu. Üç hafta sonra da Milan’ı 1-0 geriden gelip 2-1 yendikleri maçta takımının beraberlik golünü kayde- derek geri dönü ş ün fitilini ate ş leyen isimyine Stabile oluyordu. Ancak golcü oyuncunun İ talya’daki güzel günleri, ne yazık ki bu kadarıyla sınırlı kalacaktı. 29 Mart 1931’de Alessandria ile oynanan özel maç, sonun ba ş langıcı sayılırdı. Kar ş ıla ş - mada rakip kaleciyle çarpı ş an Stabile’nin bu esnada sa ğ ayak fibula kemi ğ i kırılmı ş tı. Yakla ş ık bir buçuk yıllık bir aranın ardından 1932-1933 sezonu ba ş ında ye ş il sahalara dönebilen Stabile, bu sezo- nun ikinci yarısında, 26 Mart 1933’te oynanan Fiorentina maçındaysa bu kez sa ğ ayak kaval kemi ğ inin kırılması talihsizli ğ ini ya ş ayacaktı. Bu sakatlı ğ ın ardındansa ilkine göre biraz daha çabuk iyile ş ip yedi ay içerisinde formasına kavu ş mu ş tu belki ama çıktı ğ ı ikinci maçta sa ğ ayak bile ğ indeki ba ğ ların yırtılması nedeniyle onu üç buçuk aylık yeni bir ayrılık dönemi beklemekteydi. 1934 yılının ba ş larında yeniden oynayabilecek duruma gelmi ş ti gelmesine ama pe ş pe ş e ya ş adı ğ ı üç ciddi sakatlık sonrasında eski formunu yakalaması artık pek mümkün de ğ ildi. Zaten sezonun kalan bölümünde de 12 maça çıkıp üç gol atabilecekti. 1934-1935 sezo- nundaysa Genoa tarafından Napoli’ye kiralanan Stabile, Güney ekibinin formasını 20maçta giyer- ken yine üç kez gol sevinci ya ş aya- bilecekti. Ertesi sezon Genoa’ya döndü ğ ünde takımının ilk ligmaçında oynayan ve bir de gol atan Stabile, bunun ar- dındansa Fransa’nın Red Star kulü- bünden gelen futbolcu-teknik adam olma teklifini kabul ederek İ talya defterini kapatıyordu. Aslında belki de böylesi, teknik direktörle- rin sakatlanma riski pek olmadı ğ ı için, onun adına daha hayırlıydı. Teknik direktörlük kariyeri de zaferlerle doluydu Stabile, Red Star’da II. Dünya Sava ş ı patlak verene kadar, yani üç yıla yakın bir süre görev yaparken fizikî durumunun da etkisi nedeniyle fazla forma giymeyerek saha kena- rında kalmayı tercih edecekti. İ kinci sezonunda takımıyla küme dü ş me üzüntüsü ya ş adıysa da üçüncü sezonunda Red Star’ı Ligue 2’de ş ampiyon yaparak teknik adamlık kariyerinin ilk ciddi ba ş arısını da ya ş ayacaktı. II. Dünya Sava ş ı’nın çıkması üzerine ülkesi Arjantin’e dönen Stabile, buradaysa aynı anda hemSan Lo- renzo’yu hemde Arjantin Millî Takımı’nı çalı ş tırmaya ba ş layacaktı. Hatta millî takımı 1958’e kadar kesintisiz olarak çalı ş tıracak olan Stabile, aynı esnada kulüp takımı çalı ş tırmayı da hiç bırakmayacaktı. Evvela birer sezon San Lorenzo ve Estudiantes’in teknik direktörlü- ğ ünü yaptı, 1941 yılındaysa yuvası da denilebilecek olan Huracan’ın ba ş ına geçti. Buradaki sekiz yıllık görev süresinin sonrasındaysa 11 yıl boyunca Racing Club’ın saha kena- rındaki yöneticisi oldu. Stabile, kulüpler düzeyindeki en önemli ba- ş arılarını da Racing Club’da elde etti ve mavi-beyazlıları 1949-1951 peri- yodunda üç sezon üst üste Arjantin ş ampiyonlu ğ una ta ş ıdı. Stabile’nin teknik direktörlükteki asıl büyük ba ş arılarıysa millî ta- kımlar düzeyinde geliyordu. Arjan- tin, Stabile yönetimindeki ilk Güney Amerika Ş ampiyonası tecrübesini 1941’de ya ş arken be ş takımlı final grubunda oynadı ğ ı dört maçı da kazanarak ş ampiyon oluyordu. Ertesi yılsa bu kez Uruguay’ın ev sahipli ğ inde düzenlenen turnu- vada Arjantin oynadı ğ ı altı maçın be ş ini kazansa da asıl neticeyi belirleyecekmaçta Uruguay’a tek golle kaybedince ikincilikle yetiniyordu. Bundan sonraki üç Güney Amerika Ş ampiyonası’ysa sırasıyla 1945, 1946 ve 1947’de düzenlenirken Ar- jantin bu üç turnuvadan da zaferle ayrılmayı ba ş arıyor ve üç kez üst üste Güney Amerika ş ampiyonlu ğ u kazanan tek takımolarak da tarih- teki yerini alıyordu. Üstelik bunu yaparken oynadıkları 18maçın 16’sını kazanmı ş lar, sadece iki maçta berabere kalmı ş lar ve hiç yenilgi yüzü görmemi ş lerdi. Ayrıca bu turnuvaların 1947’deki sonuncu- sunda Stabile, futbol dünyasına Alf- redo Di Stefano gibi bir yıldızı da sunmu ş tu. 21 ya ş ındaki Di Stefano, Arjantin formasını sadece bu tur- nuvada giyerken çıktı ğ ı altı maçta altı gole imzasını atmı ş tı. Arjantin’in Güney Amerika Ş ampi- yonası’ndaki hükümranlı ğ ına son verecek olansa rakipleri de ğ il, ülkede profesyonel futbolcuların gitti ğ i grevdi. 1949 yılında ba ş layan grev nedeniyle birçok önemli fut- bolcu Arjantin’de futbol oynamayı bırakmı ş , bunlardan bazıları da ça- reyi yurt dı ş ındaki kulüplere trans- fer olmakta bulmu ş tu. Örne ğ in Di Stefano, Kolombiya’nın Millonarios takımına gitmi ş ti. Böyle bir du- rumda da Arjantin Futbol Federas- yonu, 1949 yılında düzenlenen Güney Amerika Ş ampiyonası’na millî takımını göndermeme kararı almı ş tı. Böylece Güney Amerika Ş ampiyonası, son üç turnuvanın ş ampiyonu Arjantin’den yoksun kalmı ş tı. Hatta Arjantin, dört yıl sonra düzenlenen bir sonraki turnuvaya da katılmayacaktı. Bunlardan daha can alıcı olan çe- kilme hadisesiyse II. Dünya Sava ş ı sonrasında düzenlenen ilk Dünya Kupası olan 1950 Dünya Kupası ari- fesinde gerçekle ş mi ş ve Arjantin Futbol Federasyonu, Brezilya Futbol Federasyonu ile arasında birtakım anla ş mazlıklar oldu ğ unu öne süre- rek kom ş usunda düzenlenecek turnuvaya katılmayaca ğ ını açıkla- mı ş tı. Arjantin, 1940’larda Güney Amerika futbolunda neredeyse rakipsiz hâle gelmi ş ti. E ğ er 1942 ve 1946 Dünya Kupaları II. Dünya Sava ş ı nedeniyle iptal edilmeseydi, bunlardan birinde ilk dünya ş ampi- yonluklarını kazanmaları da kuvvetle muhtemeldi. İ kide iki yapmaları bile ş a ş ırtıcı olmazdı. Sava ş nedeniyle böyle bir fırsatın kaçması üzerine, 1950 Dünya Kupa- sı’na da katılmamı ş olmak, Arjantin futbolu adına aslında büyük bir darbeydi. Bu da yetmezmi ş gibi Arjantin Futbol Federasyonu, İ sviçre’de düzenlenecek olan 1954 Dünya Kupası’na da yine katılmamaya karar verecekti. Arjantin’in uluslararası futbol sahnesine dönmesiyse 1955 yılında Ş ili’de düzenlenen Güney Amerika Ş ampiyonası’yla mümkün olu- yordu. Turnuvada çıktı ğ ı be ş maçın dördünü kazanan ve di ğ erinde de berabere kalan Tangocular, böylece bir kez daha Güney Amerika’nın en büyü ğ ü oluyorlardı. Arjantin’in önceki iki turnuvada yer almadı ğ ı da göz önüne alındı ğ ında, aslında katıldı ğ ı son dört turnuvayı da kazandı ğ ı görülüyordu ki bu, teknik direktör Stabile adına muazzam bir ba ş arı hikâyesiydi. Arjantin, 1956’da Uruguay’da düzenlenen Güney Amerika Ş ampi- yonası’nda üçüncü sırayı alarak serisini sonlandırsa da 1957’de Pe- ru’nun ev sahipli ğ ini yaptı ğ ı turnu- vada yeniden zirveye çıkıyordu ve bu, teknik direktör Stabile’nin bu turnuvadaki altıncı zaferiydi. Stabile, Arjantin Millî Takımı’nın ba ş ındaki en büyük hayal kırıklı ğ ı- nıysa 1958 Dünya Kupası’nda ya ş a- yacaktı. Tangocular, turnuvanın ilk turunda son ş ampiyon Federal Al- manya’nın yanı sıra Çekoslovakya ve Kuzey İ rlanda ile aynı gruba dü ş mü ş lerdi. İ lkmaçında Federal Almanya kar ş ısında 1-0 öne geç- melerine ra ğ men sahadan 3-1’lik yenilgiyle ayrılan Arjantin, sonra- sındaysa Kuzey İ rlanda’yı aynı skorla ma ğ lup etmi ş ti. Stabile’nin ö ğ rencileri sonmaçlarındaysa bir puanla grubun son sırasında yer alan Çekoslovakya ile kar ş ıla ş a- caklardı ve bumaçı kazanmaları hâlinde çeyrek finale yükselecek- lerdi. Ne var ki maç, Arjantin’in tari- hindeki en kötü neticelerden birine sahne oluyor ve Tangocular, Çekos- lovakya önünde 6-1’lik utanç verici bir yenilgi alarak turnuvaya erken- den veda ediyorlardı. Bu sonuç üzerine de Stabile, 19 senedir yürütmekte oldu ğ umillî takım teknik direktörlü ğ ü görevinden istifa etti ğ ini açıklayacaktı. Ancak yakla ş ık bir yıl sonra, Arjan- tin Futbol Federasyonu, Stabile’ye yenidenmillî takımın ba ş ına geçmesi teklifinde bulunacaktı. Bu teklifi kabul eden Stabile de 1960 Pan-Amerikan Ş ampiyonası’nda Arjantin’in ba ş ında son kez görev yaptı. Turnuvada Brezilya, Meksika ve Kosta Rika ile oynadı ğ ı altı maçın dördünü kazanıp birinde berabere kalarak ş ampiyon olan Stabile’nin ö ğ rencileri de bir bakıma hocala- rına, emeklili ğ i öncesinde anlamlı bir veda hediyesi vermi ş oldular. Teknik direktörlük kariyerine 1960 yılında noktayı koyan Stabile, bun- dan sonraysa Arjantin Ulusal Futbol Yönetimi adlı kurumda e ğ itimci olarak çalı ş maya ba ş ladı. 26 Aralık 1966’da geçirdi ğ i kalp krizi sonu- cunda ya ş amını yitirene kadar da bu görevini sürdürdü. Stabile, teknik adamlık kariyerinde Arjantin’le altı Güney Amerika ş ampiyonlu ğ u ya ş adı. 68 69