98
TamSaha
ticilerle ters düflmesi uzun sürmez. So-
nunda 31 yafl›nda futbolu b›rak›r. B›-
rakmas›n›n sebebi olarak da sendikal
mücadeleyi devam ettirmeyi ve Ma-
den-‹fl taraf›ndan ç›kart›lan bir gazete-
de amatör sporcularla ilgili bir sayfa
haz›rlamay› istedi¤ini söyler.
Sporun, egemen s›n›flar›n iktidarlar›n›
meflru k›lma yolunda bir ideolojik ayg›t
oldu¤unu öne sürerek Marksist filozof
Louis Althusser’e selam çakmay› da ih-
mal etmeyen Metin Kurt, düflüncelerini
flu sözlerle özetlemifltir:
“Futbol oyun olarak arsada güzel ve te-
mizdir, biz de y›llarca severek oynad›k.
Ama borsada sistemin sporu vard›r, sistemin sporu da
sistemden soyutlanarak ele al›namaz. Ve ayna olarak
sistemi yans›t›r.”
Burada özellikle oyun ve spor kavramlar› aras›ndaki
farkl›l›¤a parmak basm›flt›r Kurt. Futbolun bir oyun
olarak güzel kald›¤›n›, sporunsa bu oyunun ifle dö-
nüfltürülmüfl ve o saf güzelli¤ini yitirmifl bir yap› ol-
du¤unu vurgulam›flt›r.
Metin Kurt’un sendika kurma giriflimlerindeyse net
bir sonuç al›nmas› ancak 13 Aral›k 2010 tarihinde,
Türkiye Devrimci Spor Emekçileri Sendikas›’n›n ku-
rulmas›yla mümkün olabilmifltir. Sendikan›n kurucu
baflkan› da Kurt’tan baflkas› de¤ildir elbette. Kurt,
bundan alt› ay sonra yap›lan milletvekili genel se-
çimlerindeyse Türkiye Komünist Partisi taraf›ndan
‹stanbul 2. Bölgeden milletvekili aday› olarak göste-
rilmifltir.
Ancak “iyiler erken ölür” diye bir söz vard›r ya hani,
maalesef bu noktada bir kez daha do¤rulanaca¤› tu-
tuverdi bu sözün. Y›llar›n mücadelesi, tam da somut
birtak›m oluflumlar ortaya ç›kmaya bafllam›flken, ön-
cüsünü kaybetti.
Fakat Metin Kurt’un fiziki yaflant›s› “buraya kadar”
dediyse de bu, onun 40 y›la yak›n bir süredir devam
eden mücadelesinin de bitece¤i anlam›na gelmiyor.
Spor dünyas›ndaki adaletsizli¤i ve sömürüyü vicdan-
lar›nda yarg›lay›p mahkûm edebilen kifliler oldu¤u
müddetçe, Metin Kurt’un yakt›¤› k›v›lc›m›n sönmesi
söz konusu olamaz zaten. Hele ki bu kifliler bir de
Kurt’un yaflant›s›ndan ilham al›p, verilen mücadele-
nin, kendilerine halel gelmemesinden daha önemsiz
olmad›¤›n› da bilinçlerine ifllerse, o zaman söz konu-
su k›v›lc›m›n büyük bir yang›na dönüflmesinin önün-
de de ne gibi bir engel kalabilir ki?