Türkiye - Karadağ Maç Kitabı

Unutulmaz bir dost Ligimizde forma giyen ilk Karada ğ lı oyuncu, kaleci Vasilije Radoviç’ti. Radoviç, 1966-67 sezonunun ba ş ında Fenerbahçe’ye transfer oldu ve sarı-lacivertli formayı bir sezon giydi. Radoviç’in gidi ş inden 17 yıl sonra İ stanbul’a ayak basacak bir ba ş ka Karada ğ lı kaleci ise burada adını futbol efsanelerinin arasına yazdıracak kadar ba ş arılı olacaktı. O kalecinin adı Zoran Simoviç’ti. 2 Kasım 1954’te Mojkovac’ta dünyaya gelen Simoviç, futbola SZ Napredak’ta ba ş ladı. 1980-84 yılları arasında Hajduk Split’in kalesini korudu ve Yugoslavya Millî Takımı’nın formasını da 10 kez giydi. 1984 Avrupa Futbol Ş ampiyonası öncesinde kıtanın en iyi kalecilerinden biri olarak gösteriliyordu. İ ngiliz Ligi’nin önemli takımlarından Nottingham Forest’la söz kesmi ş ti ve ş ampiyona sonrasında İ ngiliz kulübünün kalesini koruyaca ğ ına kesin gözüyle bakılıyordu. Lâkin Yugoslavya, Avrupa Ş ampiyonası finallerinde kötü bir performans gösterecek ve Simoviç’in Ada hayalleri de suya dü ş ecekti. Di ğ er yandan EURO 84’te Almanya da yarı finalde İ spanya’ya 1-0 yenilerek elenmi ş ve bu durum teknik direktör Jupp Derwall’le Panzerlerin yolunu ayırmı ş tı. Fakat Derwall ve Simoviç’in ülke millî takımlarındaki bu ş anssızlı ğ ı Galatasaray adına büyük bir ş ansa dönü ş ecekti. Derwall, Galatasaray’a ça ğ atlatacak bir dönemin kapılarını açmak için Florya’ya geliyor, sarı-kırmızılı takım da o güne kadar görülmemi ş büyüklükte bir transfer harekâtına ba ş lıyor ve Simoviç’i de renklerine ba ğ lıyordu. Ancak Galatasaray o sezon 36 puan toplayabilmi ş , Trabzonspor ve Ankaragücü’nün ardından be ş inci sırada kalmı ş tı. 1985-1986 sezonunu ise Galatasaray hiç yenilmeden tamamlıyor ancak kendisi gibi 56 puan toplayan Be ş ikta ş ’ın averajla arkasında yer alıyordu. Simoviç ise kalesinde sadece 20 gole geçit vermi ş ve sezonun en az gol yiyen kalecisi olmu ş tu. Galatasaray, 1986-87 sezonuna da yenilgiyle ba ş lasa bile bu kez i ş in sonunu iyi getirmi ş ve Be ş ikta ş ’ın 1 puan önünde ş ampiyonlukla kucakla ş mı ş tı. 14 yıl sonra kazanılan bu ş ampiyonluk sarı-kırmızılı takım adına tarihi bir ba ş arı demekti ve bu ba ş arıdaki en büyük paylardan birisi kalesinde devle ş en Zoran Simoviç’e aitti. 1987-1988 sezonunda Galatasaray üst üste ikinci kez ş ampiyonlu ğ a ula ş tı. Takip eden sezonda lig ş ampiyonlu ğ u ezeli rakip Fenerbahçe'ye kaptırılsa da o yılın akıllarda kalan en büyük olayı Fenerbahçe’nin lig ş ampiyonlu ğ undan ziyade, Galatasaray’ın Ş ampiyon Kulüpler Kupası’nda yarı finale yükselmesiydi. Bir Türk takımının ilk kez bu derecede önemli ba ş arılar elde etmesi, sonraki yıllarda Türk futbolunun ufkunun geli ş mesine büyük katkıda bulunmu ş tu. Sarı-kırmızılı takım ilk turda Avusturya’nın Rapid Wien takımını deplasmandaki 2-1’lik yenilginin rövan ş ında 2-0 yenerek tur atlamı ş , ardından İ sviçre’nin Neuchatel Xamax takımına deplasmanda 3-0 yenildikten sonra inanılmaz bir rövan ş ta 5-0 galip gelerek çeyrek finale yükselmi ş ti. Çeyrek finaldeki rakip ise Fransa’nın o dönemdeki büyük markası Monaco’ydu. Galatasaray, deplasmandaki ilk maçı Tanju Çolak’ın golüyle 1-0 kazanmı ş tı. Rövan ş ise Galatasaray’ın Neuchatel maçındaki cezası nedeniyle Köln’de oynanacaktı. O dönemde genç bir teknik adam olan Arsene Wenger’in Monaco’sunda George Weah gibi bir dünya yıldızı da yer alıyordu. Galatasaray 53’te Prekazi’nin müthi ş frikik golüyle öne geçmi ş , Simoviç ise kendisine “Müngersdorfer Panteri” unvanını kazandıracak müthi ş bir oyun çıkarmı ş ve sadece 65’te George Weah’tan yedi ğ i golle maçın 1-1 bitmesini sa ğ lamı ş tı. Galatasaray’ın o sezon yazdı ğ ı tarihin altındaki en büyük imzalardan birisi Simoviç’e aitti. Maçın sonunda Türk bayra ğ ı ile sahada tur atan Karada ğ lı kalecinin o görüntüsü bugün bile hafızalarımızdaki tazeli ğ ini koruyor. Türkiye, Karada ğ lı futbolcularla 1966 yılında Fenerbahçe’ye gelen Radoviç sayesinde tanı ş tı. Galatasaray’la unutulmaz zaferler ya ş ayan ve adeta bizden biri olan Zoran Simoviç ise ülkemizde en derin izleri bırakan Karada ğ lıydı. Zoran Simovic 18