66-67 / 138
Kasımpaşa’nın Nijeryalı forveti, mekanikmühendisi bir baba ve
öğretmen bir annenin 6 çocuğundan biri. İki ablası iş kadını, bir
kardeşi doktor. Futbol için üniversite eğitimini yarıda bırakan genç
golcü, çok faydalı geçtiğine inandığı Tunus tecrübesinden sonra
geldiği Süper Lig’in ardından Avrupa’nın dev kulüplerinden birinde
forma giymenin hayalini kuruyor. 24 yaşındaki oyuncu, futbolcu
olmasını annesine borçlu olduğunu ise “Beni en çok destekleyen
kişi annemdi. Bana ayakkabılar, formalar aldı. Beni idmanlara
götürdü, getirdi. Beni bu yolda cesaretlendirdi” sözleriyle anlatıyor.
Samuel EmemEduok
3
1 Ocak 1994 Nijerya doğumlusun.
Öncelikle nasıl bir çocukluk
geçirdin?
Kalabalık bir ailede büyüdüm.
Üç erkek kardeşim, iki de ablam
vardı. Her şeyi birlikte yapar, birlikte
zaman geçirirdik. O yüzden güzel bir
çocukluk geçirdiğimi söyleyebilirim.
Aile içinde tek futbol oynayan
benim. Bu da benim için ayrı bir
mutluluk.
Aileni tanıyabilir miyiz? Annen,
baban ne işle meşgul? Kardeşlerini
de tanıtır mısın?
Babammekanikmühendisi ve bir
şirkette çalışıyor. Annem öğretmen.
Ama şimdi öğretmenlik değil, devle-
tin bir kolunda eğitim sekreterliği
yapmaya başladı. Bir erkek karde-
şimokuldan yeni mezun oldu. Diğeri
doktor. O da yeni mezun. Ablalarım
iş kadını. Onlar da çeşitli alım-satım
işleri yapıyor.
Nijerya’da nasıl bir yaşantın vardı?
Mühendis bir baba ve öğretmen bir
anneden gelen bir çocuk olarak
öğrenimhayatın hakkında da bilgi
verir misin?
Üniversiteye başladım. Devamda
ettim. Ama daha sonra futbola olan
yeteneğimi keşfettimve kendimi
futbola yönlendirdim. Bu sebeple
Yolumu
annem açtı
RasimArtagan
66
67