73
şünüyorum. Yöneticilerimiz ve
hocalarımız, benimoynayarak
tecrübe kazanmamı istedikleri
için böyle bir yola başvurdular.
Bunu bildiğim için psikolojik ola-
rak hiçbir zaman bunalımyaşa-
madım. İşimi yaptımve geri
döndüm.
Arda Turan’ın Manisaspor’a ki-
ralık giderek yaptığı çıkışı
örnek verebiliriz sanırımbu-
rada…
Evet, aynen öyle… Kiralık gidip
gelmek kötü bir şey değil. Kira-
lık gittiğin kulüpte bu süreyi
nasıl geçirdiğin önemli. Senin
hakkında orada verilen notlar
önemli. “Sezonu iyi geçirdi, iyi oy-
nadı, beyefendi bir kişiliğe sahip”
dedikleri zaman olay bitiyor. Gel-
dikten sonra ona göre muamele
görüyorsun. O yüzden kiralık git-
mek kötü değil.
Sezon başında Atilla Koca’nın ye-
değiydin. Atilla gibi Süper Lig tec-
rübesi olan bir kaleciyi yedek
bırakıp, birinci kaleci olmanı sağ-
layan süreçten bahseder misin?
Atilla ağabey gerçekten ağa-
beydi… Oynamadığım sürede
bana çok destek oldu. Benim için
oynamamak diye bir şey yoktur,
forma savaşı vardır. Saygı ve sevgi
bırakılmadan savaş vardır. Ben o
savaştaydım. Sezon başında bize
bir kaleci daha gelmişti; Evren Öz-
yiğit. Üç kaleciydik. Bu savaşın
içinde var olmak istiyordum. Re-
kabet, başarıyı getirir. Nitekim
Atilla ağabeyle de böyle oldu. Re-
kabet ettiğimkişi meslektaşım;
saygı duyarım. Ama o forma orada
asılıdır. Çok çalışan, iyi olan giyer.
Bu felsefe vardır futbolda. Özel-
likle kalecilikte… Çünkü kalecilik
biraz sabır işidir. Tecrübesine
saygı duymak lâzım. Ama forma
şansı bir gün geldi. Ben de değer-
lendirdiğimi düşünüyorum. Allah
da yüzümüze baktı, “Yürü ya
kulum” dedi. Ben de çalışmaya
devam ettim. Ama formayı aldı-
ğımdönemden sonra Atilla ağa-
bey hiçbir zaman surat asmadı ya
da kötü bir tepki göstermedi, des-
tek verdi. Ona çok teşekkür edi-
yorum. Gerçekten ağabey gibi
davrandı. Tecrübesini buradan
anladım. Oynamadığı dönemlerde
insanlar tecrübesini daha çok
belli ediyor.
Futbola başladığında seninle bir-
likte olan pek çok arkadaşın
şimdi bu oyunun dışında kaldı.
Sense bugün AMillî Takımkad-
rosundasın. Seni diğerlerinden
ayırıp, bugünkü noktaya getiren
hangi özelliklerin oldu?
Bir kere bu işe baş koyduysan, ça-
lışmak zorundasın. O arkadaşla-
rım çoğu zaman işten kaytarmayı
ve işi benimsememeyi tercih etti.
Onlar öyle yaptığı için bu oyunun
dışında kaldı. Ama ben kaleciliğe
başladığımgünden beri gerçekten
bu işi severek, isteyerek, coş-
kuyla, her gün ayrı bir zevkle yap-
tım. İdmanlara bu duygularla
gittim. Hatta çoğu zaman idman-
lara yürüyerek gittim. Bu da ayrı
bir not. İnsanın gerçekten iste-
dikten sonra yapamayacağı bir
şey yok. Ben istedim, arzuladım
ve hayal ettim. Bir hatıramı anla-
tayım. Bir gün idmandan geldim.
Bilgisayarın başında haberlere
bakıyordum. AMillî Takımhaberi
vardı. “Allah’ımbir gün bana da
nasip et bu duyguyu” dedim. Ama
içimde gerçekten ukde kalmıştı.
“Yapabilirim” dedim. Önceden
Adanaspor’da oynamaktı hede-
fim… Sonra AMillî Takım oldu. Çıta
daha da yükseldi. Şimdi bir çalışı-
yorsam, iki çalışmak zorundayım.
Çünkü hedef büyüdü. Hedef bü-
yüyünce daha çok çalıştım. Bu da
oldu. Çok çalıştım. Ama daha baş-
langıçtayım. Mesele o kapıdan
içeri girip, içeride kalmakta
zaten…
Gerçekten de en büyük sorunlar-
dan birisi bu… Bir şekilde zirveye
çıkıyorsun ama orada kalmak
çok daha zor.
Orada kalabilmenin yolu profes-
yonelce yaşamak, kendine bak-
mak, iyi beslenmek ve dinlen-
mekten geçiyor. Yani profesyo-
nellik sadece sahada değil, saha
dışında da önemli. Saha içinde
yaptığın iş belli. Ama saha dışı çok
çok önemli. Yapacağın kötü bir
hareket, bırakacağın kötü bir iz,
seni her yönden eksiye götürür.
Aldığın her eksi de giderek büyür.
Bunu almamak için her konuda
profesyonel olmalısın. Oturmana,
kalkmana, uyumana, çatal tutu-
şuna, yemek yiyişine dikkat et-
melisin. Artık parmakla göste-
72
Bir kere bu işe baş
koyduysan, çalışmak
zorundasın. Kaleciliğe
başladığımgünden beri
gerçekten bu işi severek,
isteyerek, coşkuyla, her
gün ayrı bir zevkle yaptım.
İdmanlara bu duygularla
gittim. Hatta çoğu zaman
idmanlara yürüyerek
gittim.
Bir gün idmandan geldim.
Bilgisayarın başında
haberlere bakıyordum.
AMillî Takımhaberi vardı.
“Allah’ımbir gün bana da
nasip et bu duyguyu”
dedim. Önceden
Adanaspor’da oynamaktı
hedefim… Sonra AMillî
Takım oldu. Çıta daha da
yükseldi.
Zirvede kalabilmenin yolu
profesyonelce yaşamak,
kendine bakmak, iyi
beslenmek ve
dinlenmekten geçiyor.
Yapacağın kötü bir
hareket, bırakacağın kötü
bir iz, seni her yönden
eksiye götürür. Bunu
almamak için her konuda
profesyonel olmalısın.
İstanbul’un üç büyük
takımından birisinde
oynamayı ve Avrupa’ya
gitmeyi hedefliyorum.
İngilizcem fena değil.
Konuşmakta sıkıntı
çekmiyorum. Ama
İngilizceyi anadilimgibi
konuşup, Fransızca ve
Almanca da öğrenmek
istiyorum.
“
“
“
“
