102-103 / 132
102
almış olan Brezilyalılar müthiş bir
pas trafiği kurmuşlardı. Bu pas-
laşmalar sonrasında sol kanattan
ceza sahasına doğru sokulan Ja-
irzinho, yarımyuvarlağın önün-
deki Pele’yi görüyor, Taçsız Kral
da İtalya savunmasını biraz üze-
rine çekmesinin ardından topu
sağ kanattan bindiren Carlos Al-
berto’nun önüne yuvarlıyordu.
Carlos Alberto da bu topa gelişine
yerden çok düzgün vuruyor ve
yerden uzak köşeye giden top,
Brezilya’nın dördüncü golü olarak
ağlara takılıyor, bir bakıma da
Sambacıların dünya şampiyonlu-
ğuna kesinlik kazandırıyordu.
Carlos Alberto, maç bitimindeyse
Jules Rimet Kupası’nı havaya kal-
dıran son takımkaptanı olarak da
tarihteki yerini alacaktı. Zira bu
kupanın, kupayı üçüncü kez
kazanacak takım tarafından
ebediyen sahiplenilmesi karar-
laştırılmıştı ve Brezilya da 1958 ile
1962’den sonra bir kez daha bu
turnuvada zafere ulaşarak
kupayı sahiplenmeye hak
kazanmıştı.
Futbolculuktaki
son dönemler
1970 Dünya Kupası sonrasında
Carlos Alberto, Santos ile 1973
yılında bir Sao Paulo Eyalet Ligi
şampiyonluğu daha yaşaya-
caktı. Ancak bu sıralarda dizin-
den yaşayacağı bir sakatlık,
onun 1974 Dünya Kupası’na
katılmasını engelleyecekti.
Turnuvada dört yıl öncesine
kıyasla kaptanından ve millî
formaya veda eden en büyük
yıldızı Pele’den yoksunmüca-
dele eden Brezilya da eskisi
kadar tat vermeyecek ve
dördüncülükle yetinecekti.
Aynı dönemlerde Carlos Al-
berto, Santos ile de yollarını
ayıracak ve futbola başladığı
Fluminense’ye geri dönecekti.
Santos’ta 450’ye yakınmaça
çıkmış ve bir savunma oyun-
cusu olmasına rağmen 40 tane de
gole imza atmıştı. Ancak dizinden
geçirmiş olduğu sakatlık ve yaşı-
nın da 30’lara gelmesi, en önemli
özelliklerinden biri olan süratini
de bir nebze yitirmesine yol
açmıştı. Yine de oyun görüşü,
pozisyon bilgisi ve pas becerisi
üst düzeyde olduğu için üst
seviyede oynamayı sürdürü-
yordu. Fluminense’deki ikinci
döneminde de 1975 ve 1976’da
olmak üzere iki Rio Eyalet Ligi
şampiyonluğu yaşadı.
Ne var ki 1977’de Fluminense yö-
netimi, kayda değer bir vefasızlık
örneği göstererek 33 yaşındaki
Carlos Albero’yu ilerisi için kad-
roda düşünmediklerini açıklaya-
caktı. Tecrübeli oyuncu da buna
sinirlenip ezeli rakip Flamengo’ya
transfer olacak ve derbi tarihin-
deki önemli bir tartışmanın da
öznesi haline gelecekti. Ancak
kendisi burada bir seneden kısa
bir süre kaldı ve sonrasında, o dö-
nemde birçokmeşhur oyuncunun
yaptığı gibi soluğu NewYork Cos-
mos’ta aldı ve burada eski takım
arkadaşı Pele ile de yeniden bu-
luştu. ABD’de beş yıla yakın fut-
bol oynayan Carlos Alberto, bu
sürenin çoğunu Cosmos’ta geçi-
rirken kısa bir müddet de Califor-
nia Surf forması giydi. Cosmos ile
dört NASL (Kuzey Amerika Futbol
Ligi) şampiyonluğu gördü.
Teknik direktörlük
ve sonrası
1982’de futbolu bırakmasının ar-
dından teknik adamlığa başlayan
Carlos Alberto’nun yeni kariye-
rindeki ilk adresi de Zico’lu Fla-
mengo olmuştu ve Carlos Alberto
buradaki ilk sezonunda da takı-
mını Brezilya şampiyonluğuna
taşımayı başarmıştı. Fakat bun-
dan sonra, teknik adamlıkta
beklediği başarıyı bir türlü bula-
mayacaktı. Flamengo’nun hari-
cinde Fluminense, Corinthians,
Botafogo gibi başka önemli ku-
lüpleri de çalıştıran Carlos Al-
berto, Kolombiya ve Meksika
takımlarında da kısa dönemler
görev yaptı. Ne var ki bu dene-
yimlerinde kayda değer bir ba-
şarı elde edemedi. Umman ve
Azerbaycan Millî Takımlarını da
çalıştıran Carlos Alberto,
2005 yılında teknik adamlık
kariyerini de sonlandırarak
yaşamının geri kalan kısmını
televizyon yorumculuğuyla
geçirmeye başladı.
Carlos Alberto’nun bir de Carlos
Roberto adında ikiz kardeşi
vardı. İkizlerden bu dünyaya ilk
veda edeni de Ekim ayında Car-
los Roberto oldu. Artık bunun
acısı da etkili olmuş mudur bi-
linmez ama Carlos Roberto’nun
vefatından tambir ay sonra da
Carlos Alberto bir kalp krizi
neticesinde son nefesini verdi.
Brezilya futbolunun yaşayan en
önemli figürlerinden biri daha
sonsuzluğa uğurlanmıştı.
Carlos Alberto
Cosmos formasıyla