28-29 / 40
28
yer alır.
Tarıma uygun topraklar toplamın yüzde 25.82’sini oluşturur.
Toprakların yüzde 2.19’u sürekli ekilen arazilerdir. Sulanan
arazi 110 kilometrekaredir. Zaman zaman yaşanan yıkıcı
depremler, ülkenin en ağır doğal âfetleridir.
Nüfus
4 milyon 313 bin 707 kişilik ülke nüfusunun çoğunluğu
Hırvattır. Nüfus içindeki azınlıklar genellikle eski Yugoslavya
devletlerinden gelenlerdir. En büyük ikinci etnik grubu
Sırplar oluşturur. Hırvatistan’ın yüzde 87.8’i Katolik, yüzde
4.4’ü Ortodoks, yüzde 1.3’ü Müslüman, yüzde 0.4’ü
Protestan’dır. Diğer dinlerin ağırlığı ise yüzde 10.8’dir.
Ülkede Hırvatça yüzde 96 ağırlıkla konuşulan dildir.
Okuma yazma bilenlerin oranı yüzde 97 olup bu oran
erkeklerde yüzde 99’a çıkar.
Ülkedeki etnik grupların en ağırlıklısı yüzde 90.4’le
Hırvatlardır. Onları yüzde 4.4’lük oranla Sırplar, yüzde 0.49’la
Boşnaklar, yüzde 0.44’le İtalyanlar, yüzde 0.37’yle Macarlar,
yüzde 0.34’le Arnavutlar, yüzde 0.30’la Slovenler, yüzde
0.24’le Çekler,
yüzde 0.21’le
Rumenler, yüzde
0.11’le Karadağlılar
ve Slovaklar, yüzde
0.10’la Makedonlar
takip eder.
Ülkede en önemli
ulaşım karayoluyla
sağlanır.
Karayollarının
uzunluğu 27 bin 840
kilometredir.
Demiryolları 2 bin
722, su yolları ise
785 kilometreyi
bulur. Ülkede ayrıca
69 adet havaalanı
bulunur.
Ekonomi
1991 yılında
bağımsızlığın ilân edilmesinin ardından Hırvat hükümeti
tarafından özelleştirmeler başlatıldı. Ancak aynı dönemde iç
savaşın patlak vermesiyle beraber Hırvat ekonomisi
bunalıma girdi. İç savaşın sona ermesinin ardından ise 1995
yılı sonundan itibaren ekonomik yükseliş başladı. Özellikle
turizm gelirleri orta derece iyileşti. Hırvatistan ekonomisi
2000’li yılların başlarında özellikle inşaat, yol ve turizm
alanlarında önemli gelişmeler gösterdi.
Hırvatistan’ın endüstrisi kimyasallar ve plastik sanayi,
makine parçaları, metal, elektronik aletler, gıda maddeleri,
alüminyum, kâğıt ve ağaç ürünleri, yapı malzemeleri, tekstil,
gemi yapımı, petrol ve petrol arıtımı ve yiyecek- içecekten
oluşuyor.
Ülkenin tarım ürünleri buğday, mısır, şeker pancarı, ayçiçeği
çekirdeği, yonca, zeytin, narenciye, üzüm, soya fasulyesi,
patates, büyükbaş hayvan ve süt ürünleri olarak sıralanıyor.
Hırvatistan’ın ihracat ürünleri ulaşım araçları, tekstil,
kimyasallar, gıda ürünleri ve yakıttan oluşuyor. En büyük
ihracat ortakları yüzde 13.4’le İtalya. Onu yüzde 12.5’le
Slovenya, yüzde 11.4’le Almanya, yüzde 9.9’la Bosna-Hersek,
yüzde 6.6’yla Avusturya ve yüzde 4.9’la Sırbistan izliyor.
İthalat ürünleri makine, ulaşım ve elektrik araç gereçleri,
kimyasallar, yakıt ve yağlar, gıda maddeleri olan Hırvatistan,
en fazla ithalatı yüzde 15.5’le Almanya’dan yapıyor. Bu alanda
İtalya yüzde 13.1, Slovenya yüzde 10.7, Avusturya yüzde 9.2,
Macaristan yüzde 7.8’lik ağırlık oluşturuyor.
Turizm
Hırvat ekonomisinin ağırlıklı ayaklarından birisi turizm.
Son yıllarda deniz turizmi oldukça gelişti. 13 bin 500 gemi
kapasiteli 77 marinası bulunan ülke en fazla Alman, İtalyan,
Sloven, Çek ve Macar turistler tarafından ziyaret ediliyor.
Yatak kapasitesinin
yüzde 95’i Adriyatik
kıyısındaki
tesislerde bulunuyor.
Dubrovnik,
Hırvatistan
turizminin ana
merkezi. Şehir
Adriyatik kıyısında
harika bir sahile
sahip. 7. yüzyılda
kurulan ve UNESCO
Kültürel Miras
Listesi’nde yer alan
şehir, 10. yüzyıldan
kalma, bozulmamış
surlarla çevrili. Eski
şehri gezmenin en
iyi yolu tarihi
binaların süslediği
dar sokaklarda
yürümek. Şehirde
beş kale var ve hepsi
harika manzaralar sunuyor. Görülmeye değer yerler arasında
Güney Avrupa’nın en eski eczanesini barındıran, eski şehir
girişindeki 14. yüzyıldan kalma Franciscan Manastırı ve
şehrin öbür ucundaki 15-16. yüzyıldan resim, heykel,
elyazmalarının bulunduğu Dominican Manastırı var.
St. John kalesinin Ortaçağ’dan kalma duvarları arasındaki
akvaryumu da atlamamak gerekiyor.
Hırvatistan’ın nüfusu 1 milyonu aşan bir şehri bulunmuyor.
Başkent Zagreb, 720 bin civarındaki nüfusuyla aynı zamanda
ülkenin en büyük şehri. 100 binlik nüfusu aşan iki şehir ise
Split ve Rijeka. Diğer şehirlerin nüfusu ise 90 binle 20 bin
arasında değişiyor.
St. John Kalesi