48-49 / 162
kımı’nda oynamaya başladım. Daha
sonra Manchester City ile sözleşme
imzaladım. Bunların hepsi etap etap
gerçekleşti. Ama tabiî ki bunların
asıl çıkış noktası sizin futbola olan
aşkınız. Ben futbolu çok seviyorum.
Bununla gurur duyuyorum. Açık-
çası çokmutluyum.
15 yaşınızdayken ölümün kıyısın-
dan dönmüşsünüz. Cannes
altyapısındayken idman sahasını
çevreleyen tellerden atlıyorsunuz
ve sağ eliniz tellere takılıyor, bir
parmağınız kopuyor. Sizi hemen
hastaneye kaldırıyorlar ve 7 saatlik
ameliyat sırasında kalbiniz duru-
yor. Doktorlar hayatta kalmanızın
mucize olduğunu söylüyor.
Böyle talihsizlikler hepimizin
başına gelebilir. Merak ettiğim
konu o zor günleri nasıl atlatıp
bugün bu kadar ünlü ve başarılı bir
oyuncu oldunuz?
Dediğiniz gibi, 15 yaşında Cannes’da
oynuyordumve stadımız yenileni-
yordu. Etrafında bir sürümetal
plakalar vardı. Okulumuzdan oraya
yürüyerek, stadın etrafından dola-
şarak gidiyorduk. Oraya giderken
plakaların üstünden atlıyordum. Bir
gün atlarken yüzüğüm takıldı, par-
mağımkoptu ve oluk oluk kan
akmaya başladı. Hemen hastaneye
gittik. 15 saniye kalbimdurdu. Açık-
çası şunu söyleyebilirim. Hayat çok
kısa. Ben bunu orada çok iyi anla-
dım. Her zaman şunu söylüyorum.
Hayattan zevk almalıyız. İnsanlara
onları sevdiğimizi söylemeliyiz.
Yaptığımız işten zevk almalıyız.
Kimi seviyorsak, neden hoşlanıyor-
sak bunları söylemeliyiz. Çünkü
hayat gerçekten çok kısa. Bugün
buradayız ama yarın olamayabiliriz.
Bunların hepsini bilmemiz, düşün-
memiz gerekiyor. Ben hayatta oldu-
ğum için şükrediyorum. Her anın da
kıymetini biliyorum. Genç oyuncu-
lara da her zaman bunu tavsiye
ediyorum. Yani her anı doya doya
yaşayın ve yaşadığınız andan keyif
alın. Ben futbolu çok seviyorum
ama en önemlisi şanslıydım. Ben-
den daha yetenekli oyuncularla da
oynadım. Hepsi bana bir şeyler
kattı. Belki onlarınmantalitesi fark-
lıydı ama benimmantalitemde her
zaman profesyonel ve iyi bir fut-
bolcu olmak vardı. Ben hep bunun
için çalıştım. Tabiî çok fazla şey
veriyorsunuz kendinizden. 13 ya-
şındayken evimden uzak kaldım.
Tatilleri ve bayramları yaşayama-
dım. Ailemin güzel günlerinde onla-
rın yanında olamadım. Bunların
hepsi problem. Zaman akıp geçiyor
ve geriye alamıyoruz. Tüm sevdik-
lerimizden uzak kaldım ama
bunların karşılığını da aldığımı
düşünüyorum. Çünkü eğer bugün
buraya geldiysem tümbu fedakâr-
lıklar sayesindedir. En önemli sebe-
yola çıktımve bugünlere
kadar geldim.
Futbola Cannes takımının
altyapısında başladığınızı
görüyoruz. Cannes’da kapı-
dan ilk girerken bu kadar
başarılı bir oyuncu olacağı-
nızı hayal etmiş miydiniz?
Orada nasıl bir altyapı eği-
timi aldığınızı öğrenebilir
miyiz?
Başlangıç yıllarımda futbol
daha başkaydı. Aşkla oyna-
nıyordu. İnsanlar futbolu
çok severek oynuyordu.
Benimkariyerimde şöyle
bir şey oldu. Öncelikle Can-
nes’da oynamaya başladım.
Altyapıda başarılı olduktan
sonra profesyonel sözleş-
meye imza attım. Orada da
başarılı olduktan sonra
Arsenal’le sözleşme imza-
ladım. Kariyerimgitgide
yükseldi. Tabiî ki bunları
hayal ediyordum. Ama
hayal ederken başarıyla
doğru orantılıydı her şey…
Arsenal’de oynamaya
başladım… Fransa Millî Ta-
“
“
“
“
“
48
49
Babam futbol oynuyordu ve futbolu
bıraktıktan sonra antrenörlük yaptı.
Babambeni keşfetti diyebilirim.
İlk olarak bir kulüpten içeri
5 yaşındayken girdim. Çocuk
sözleşmesine imza atmıştım.
Babamla birlikte bu yola çıktımve
bugünlere kadar geldim.
Başlangıç yıllarımda futbol daha
başkaydı. Aşkla oynanıyordu.
İnsanlar futbolu çok severek
oynuyordu. Cannes’da başladım,
kariyerimgitgide yükseldi.
Tabiî ki bugünleri hayal ediyordum.
Ama tabiî ki bunların asıl çıkış
noktası sizin futbola olan aşkınız.
Ben futbolu çok seviyorum.
Benimmantalitemde her zaman
profesyonel ve iyi bir futbolcu olmak
vardı. Hep bunun için çalıştım.
Tabiî çok fazla şey veriyorsunuz
kendinizden. 13 yaşındayken
evimden uzak kaldım. Tatilleri ve
bayramları yaşayamadım. Ailemin
güzel günlerinde onların yanında
olamadım.
Arsenal’le şampiyon olmuş, statta
tur atıyorduk. Henry bana sarıldı ve
dedi ki, “Tamam, bu anın keyfini
çıkar ama futbol hep böyle değildir.
Bundan sonra çok daha fazla
çalışman lâzım.” Çok şaşırmıştım.
Ama sonuçta haklı çıktı. Arsenal’de
8 sene oynadım ama ikinci bir
şampiyonluk yaşayamadım.
Wenger beni sadece iyi bir oyuncu
yapmadı. Aynı zamanda bir adam
yaptı. Oraya gittiğimde genç bir
delikanlıydım. Yıllar geçtikçe adam
oldum. 8 yılın sonunda farklı
nedenlerden dolayı Manchester
City’ye gitmemgerekti. Ama ne
olursa olsun ben Arsenal
taraftarıyımve öyle de kalacağım.
15 saniye kalbim
durdu. Hayat çok kısa.
Ben bunu orada çok iyi
anladım. Hayattan
zevk almalıyız.
İnsanlara onları
sevdiğimizi
söylemeliyiz. Kimi
seviyorsak, neden
hoşlanıyorsak bunları
söylemeliyiz. Hayatta
olduğum için
şükrediyorum.
Her anın da kıymetini
biliyorum.
“