Previous Page  84-85 / 152 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 84-85 / 152 Next Page
Page Background

daha ön planda değil mi zaten?

Öyle de ben bunu çok aşırı şekilde

yapıyorummaalesef. Paris’te

hocalarımbile, “Bazen topu alıp

gidebilirsin, son 20metre topu

sürebilirsin” diyorlar.

Futbol dünyası bugüne kadar

silinip giden sayısız genç yetenek

gördü. Sen de Türk futbolunun

gözbebeği genç yeteneklerinden

birisin. Böyle bir tehlike genç ve

tecrübesiz oyuncuların yanı

başında duruyor. Bu tehlikeden

nasıl koruyorsun kendini?

Genç oyuncuları bekleyen bu teh-

likenin farkındayım. Benim için

en önemli örnek abim… Bana her

zaman, “Ben bu hataları yaptım

sen sakın yapma” diyor. Bazı

oyuncular da var önümde.

Benden 2-3 yaş büyükler var.

Paris’te zamanında çok parladılar

ama şu an kulüpsüz kaldılar.

Bu durumdan ailem sayesinde

korunuyorum. Silinip giden

oyuncular profesyonel yaşamdan

uzak kalan insanlar…

Profesyonel yaşamda bir günün

nasıl geçiyor?

İdman olduğu günler sabah erken

kalkıyoruz. Kahvaltıdan sonra

kulübe gidiyorumve bir saat fizik

tedavi görüyorum. Sonra egzer-

sizlerimvar. Eve gidip uyuyorum.

Gündüz uykusunu asla atlamıyo-

rum. Akşam 19.00’da yemeğimi

yerim. Sonra filmfilan izlerim.

22.00 gibi de uyurum.

Paris’te nasıl bir hayatın var?

Boş zamanlarını nasıl değerlen-

diriyorsun?

Ailemle zaman geçiririm. Play-

Station oynarım arkadaşlarımla.

Fazla dışarı çıkmam.

Bizimunuttuğumuz senin ekle-

mek istediğin bir şey var mı?

Menajerliğimi abilerimyapıyor.

Bu yüzden de kafam çok rahat her

konuda…

Seni mutlu ya da mutsuz eden

anlar neler peki?

Ayağımkırılmıştı 16 yaşındayken.

Ayağımyavaş yavaş kırılmış, kırık

kırık oynamışım. Fark etmedim.

2.5 ay tedavi gördüm. Sonra da

başka bir sakatlık yaşadım.

Ameliyat oldum, 6 ay sahalardan

uzak kaldım. Bu beni üzmüştü.

Enmutlu olduğum anlar ise çok…

Yeğenimin doğduğu gün çokmut-

lu olmuştum. Abimin kızı oldu.

O gün benim için çok başkaydı.

Tatil için Türkiye’ye geliyor

musun?

Adıyaman ve Kahramanmaraş’a

geliyorumgenellikle. Adıya-

man’da dedem, halamvar.

Kahramanmaraş’ta ise teyzem,

dayılarım, anneannemvar.

İstanbul’a geçen sene gelmiş ve

2 hafta kalmıştım. Aynı zamanda

Kuşadası’na da gitmiştim.

Çok beğenmiştim.

Genç oyuncuları bekleyen tehlikenin farkındayım.

Benim için en önemli örnek abim. Bazı oyuncular da

var önümde. Paris’te zamanında çok parladılar ama

şu an kulüpsüz kaldılar. Bu durumdan ailem

sayesinde korunuyorum. Silinip giden oyuncular

profesyonel yaşamdan uzak kalan insanlar.

84