![Show Menu](styles/mobile-menu.png)
![Page Background](./../common/page-substrates/page0043.jpg)
daha ön planda değil mi zaten?
Öyle de ben bunu çok aşırı şekilde
yapıyorummaalesef. Paris’te
hocalarımbile, “Bazen topu alıp
gidebilirsin, son 20metre topu
sürebilirsin” diyorlar.
Futbol dünyası bugüne kadar
silinip giden sayısız genç yetenek
gördü. Sen de Türk futbolunun
gözbebeği genç yeteneklerinden
birisin. Böyle bir tehlike genç ve
tecrübesiz oyuncuların yanı
başında duruyor. Bu tehlikeden
nasıl koruyorsun kendini?
Genç oyuncuları bekleyen bu teh-
likenin farkındayım. Benim için
en önemli örnek abim… Bana her
zaman, “Ben bu hataları yaptım
sen sakın yapma” diyor. Bazı
oyuncular da var önümde.
Benden 2-3 yaş büyükler var.
Paris’te zamanında çok parladılar
ama şu an kulüpsüz kaldılar.
Bu durumdan ailem sayesinde
korunuyorum. Silinip giden
oyuncular profesyonel yaşamdan
uzak kalan insanlar…
Profesyonel yaşamda bir günün
nasıl geçiyor?
İdman olduğu günler sabah erken
kalkıyoruz. Kahvaltıdan sonra
kulübe gidiyorumve bir saat fizik
tedavi görüyorum. Sonra egzer-
sizlerimvar. Eve gidip uyuyorum.
Gündüz uykusunu asla atlamıyo-
rum. Akşam 19.00’da yemeğimi
yerim. Sonra filmfilan izlerim.
22.00 gibi de uyurum.
Paris’te nasıl bir hayatın var?
Boş zamanlarını nasıl değerlen-
diriyorsun?
Ailemle zaman geçiririm. Play-
Station oynarım arkadaşlarımla.
Fazla dışarı çıkmam.
Bizimunuttuğumuz senin ekle-
mek istediğin bir şey var mı?
Menajerliğimi abilerimyapıyor.
Bu yüzden de kafam çok rahat her
konuda…
Seni mutlu ya da mutsuz eden
anlar neler peki?
Ayağımkırılmıştı 16 yaşındayken.
Ayağımyavaş yavaş kırılmış, kırık
kırık oynamışım. Fark etmedim.
2.5 ay tedavi gördüm. Sonra da
başka bir sakatlık yaşadım.
Ameliyat oldum, 6 ay sahalardan
uzak kaldım. Bu beni üzmüştü.
Enmutlu olduğum anlar ise çok…
Yeğenimin doğduğu gün çokmut-
lu olmuştum. Abimin kızı oldu.
O gün benim için çok başkaydı.
Tatil için Türkiye’ye geliyor
musun?
Adıyaman ve Kahramanmaraş’a
geliyorumgenellikle. Adıya-
man’da dedem, halamvar.
Kahramanmaraş’ta ise teyzem,
dayılarım, anneannemvar.
İstanbul’a geçen sene gelmiş ve
2 hafta kalmıştım. Aynı zamanda
Kuşadası’na da gitmiştim.
Çok beğenmiştim.
Genç oyuncuları bekleyen tehlikenin farkındayım.
Benim için en önemli örnek abim. Bazı oyuncular da
var önümde. Paris’te zamanında çok parladılar ama
şu an kulüpsüz kaldılar. Bu durumdan ailem
sayesinde korunuyorum. Silinip giden oyuncular
profesyonel yaşamdan uzak kalan insanlar.
“
84