90-91 / 146
Dedemden kalan büyük arazi-
nin üzerinde geniş bir aile ola-
rak yaşıyoruz. Hatta
sokağımızın ismi bile Ersoy.
Arkamda geniş bir sülale var
yani (gülüyor).
Ailende futbol oynayan veya il-
gilenen kimler var?
Babamda eski bir futbolcu.
İkinci, üçüncü liglerde oynamış.
O da benimgibi stoper. Dayım
ve dayımın oğlu da yine fut-
bolcu. Ancak babambaşlan-
gıçta futbolcu olmama karşı
çıkmıştı. Çünkü iyi bir öğrenciy-
dimve babamda okumamı çok
istiyordu. Bir yandan da baba-
mın ağzı futboldan yanmıştı. İyi
bir futbolcuyken ayağı kırılınca
iki yıl top oynayamamış ve son-
Bursaspor’un altyapı hocaları
Kocaeli’ye başka bir maçı izlemek
için geliyor. Bizimde o sahanın
yanında maçımız vardı. Kendi
izleyecekleri maç henüz
başlamadığı için bizimmaçımızın
son 15-20 dakikasını seyrediyorlar.
Düşünün, bir kırmızı ışığa takılmış
olsalar o maçı izleme ve beni
görme fırsatları olmayacaktı.
Bursaspor’a gittiğimde Temmuz
ayıydı ve Ramazan’dı. Antrenman
bitiminde anne babalar gelip
çocuklarını alıyor, iftara
yetiştiriyorlardı. Sahada ışıklar
kapanıyordu ama ben orada
kalıyordum. Kaç defa ağladığımı
bilirim. Ama asla pes etmedim.
Oradaki bir barakanın arkasında
tek başıma çalışmaya devam ettim.
Futbolu çok seviyorum, orası ayrı.
Ama öncelikle ailemi düşünerek
futbol oynuyorum. Allah korusun,
ailemden bir kişi hayatta olmasaydı
ben futbol oynamazdım. Annemin,
babamın, kardeşlerimin daha iyi
yaşayabilmesi, daha iyi bir
gelecekleri olabilmesi için, aynı
zamanda sevdiğimbir işi
yapıyorum.
Bursaspor A takımına alındığımda
15 yaşını yeni bitirmiştim. Genç
oyunculara büyük destek veren
Hikmet Karaman Hocamdan Allah
razı olsun. Beni ve Enes’i A takım
kadrosuna alan odur. Şimdi de
18 yaşında Çaykur Rizespor’a
kiralanmamı sağladı ve orada da
forma şansı verdi.
Hikmet Hoca bizi acımasızca
eleştiriyordu. Hâlâ da öyle.
Başlangıçta üzülüyordum ama
şimdi “İyi ki eleştirmiş ve hâlâ
eleştirmeye devam ediyor”
diyorum. Çünkü o eleştiriler
sayesinde kendimi geliştirdiğimi
eksiklerimi tamamladığımı,
yanlışlarımdan kurtulduğumu
görüyorum.
90
91
“
“
“
“
“
rasında amatöre dönmek zorunda
kalmış. Bir mesleği olmadığı için de
devlet dairesine girene kadar zor-
luklar yaşamış. Bu nedenle benim
futbolun dışında bir mesleğim ol-
masını istiyordu. Mahallede futbol
oynamaya başlayıp bir kulübe gir-
mek istediğimde karşı çıkmıştı.
Annemgötürürdü ya da amcam
araba gönderip beni antrenmana
yollardı o dönemde. Zaten Gölcük-
spor’a da beni yazdıran annemin
ricasıyla dayımoldu. Babamkızdığı
içinmaçlarıma bile gelmezdi.
Bursaspor’un altyapısına geçişin
nasıl gerçekleşti?
Gölcükspor’un altyapısındanken
ayak parmağımkırıldığı için 5-6 ay
ara vermek zorunda kaldım ama
sonra devam ettim. 13 yaşındayken
kendimden bir yaş büyüklerle oy-
nuyordum. O dönemde ön liberoda
görev yapıyordum. Bursaspor’un
altyapı hocaları Kocaeli’ye başka bir
maçı izlemek için geliyor. Bizimde o
sahanın yanında maçımız vardı.
Kendi izleyecekleri maç henüz baş-
lamadığı için bizimmaçımızı izliyor
ve son 15-20 dakikasını seyredi-
yorlar. Düşünün, bir kırmızı ışığa ta-
kılmış olsalar omaçı izleme
fırsatları olmayacak ve beni de gö-
remeyeceklerdi. Tesadüfen izliyor-
lar ve beni Bursaspor’a
götürüyorlar.
13 yaşında ailenden ayrılıp yakın da
olsa başka bir şehre gitmek, senin
için oldukça zor günler anlamına
gelse gerek.
Şöyle anlatayım… Bursaspor’a gitti-
ğimde Temmuz ayıydı ve Rama-
zan’dı. Antrenman bitiminde anne
babalar gelip çocuklarını alıyor, if-
tara yetiştiriyorlardı. Sahada ışıklar
kapanıyordu ama ben orada kalı-
yordum. Kaç defa ağladığımı bilirim.
Ama asla pes etmedim. Sahanın
ışıkları söndükten sonra bile
oradaki bir barakanın arka-
sında tek başıma çalışmaya
devam ettim. Eğer bugünlere
gelebildiysembunu o gün hiç
pes etmeden çalışmama borç-
luyum. Tabiî bir de annemin sonuna
kadar arkamda duruşuna…
Bursaspor’da futbol ve okul eğiti-
mini bir arada götürmekmüm-
kündü sanırım.
Bursaspor’a transfer olduğumda
ilkokulu bitirmiştim. Bursa-
spor’dayken de liseyi tamamladım.
Ama 16 yaşından itibaren artık bir
seçimyapmak zorundaydımve fut-
bolu seçtim. Şenol Güneş Hocanın
dönemiydi ve A takımla kampa gir-
miştim. Üniversiteyi kazanmıştım
ama ya okula gidecektimya da ara
verip ayağıma gelen futbol şansını
değerlendirecektim. Eğer futbol oy-
nayacaksambaşka bir şeye vakit