62
63
Her turnuvada sadece bir tek şampiyon çıkıyor. Yola başlarken şampiyonluk hayali kuran
takımlardan da biri hariç hepsi, turnuva sonuna gelindiğinde büyük hayal kırıklığı yaşıyor.
Son iki Avrupa Şampiyonası’nın galibi İspanya ile son Dünya şampiyonu Almanya başta
olmak üzere Fransa, İtalya ve İngiltere, EURO 2016’nın herhalde en büyük kaybedenleri oldu.
EURO 2016
Kaybedenler kulübü
Onur Erdem
ALMANYA
Almanya adına aslında büyük
turnuvalarda 1990’ların sonların-
dan itibaren işler bir türlü yolunda
gitmemekteydi. EURO 96’yı ka-
zanmalarının ardından Panzerler
yedi büyük turnuvada iki kez final
oynamakla yetinmiş, onları da
kaybetmişti (2002’de Brezilya’ya,
2008’de İspanya’ya). Üstelik EURO
2000 ile EURO 2004’te peş peşe iki
kez gruptan dahi çıkamamışlar ve
bu iki turnuvada oynadıkları altı
maçta tek bir galibiyet alamamış-
lardı (üstelik yenemedikleri ta-
kımlar arasında Letonya bile
vardı).
Özellikle EURO 2004 sonrasında
ülke futbolunda ciddi bir yeniden
yapılanmaya giden Almanlar,
ev sahipliğini yaptıkları 2006
Dünya Kupası’nda üçüncü olarak
bir yükseliş içerisinde olduklarını
göstermişlerdi. Bunu EURO
2008’de final oynayıp 2010 Dünya
Kupası’nda bir kez daha üçüncü
olmaları izledi. EURO 2012’deyse
bir nebze hayal kırıklığı yaşamış
ve yarı finalde İtalya’ya elenmiş-
lerdi ama 2014 Dünya Kupası ile
birlikte Almanya’nınmakûs talihi
de değişiyordu. 24 yıllık aranın ar-
dından dünya şampiyonu olan Al-
manlar için bir sonraki hedef de
EURO 2016’dan zaferle ayrılarak
20 yıllık Avrupa şampiyonluğu
hasretine son vermekti.
Elemelerde her ne kadar Polonya
ve İrlanda’ya mağlup olsalar da
gruplarını lider bitirmeyi başaran
Almanlar, EURO 2016 C Grubu’nda
bir kez daha Polonya ile bir araya
gelmişlerdi belki ama bu kez ra-
kipleriyle golsüz berabere kaldı-
lar, Ukrayna ile Kuzey İrlanda
maçlarını da galibiyetle kapatınca
averajla gruplarını lider tamamla-
dılar. Bir sonraki aşamadaysa Slo-
vakya’yı zorlanmadan 3-0’la
geçen Almanya, çeyrek finaller
öncesinde turnuvanın belki de en
önemli favorisi haline gelmişti.
Ancak asıl mücadele de bundan
sonra başlıyordu ve Almanya’nın
çeyrek finaldeki rakibi, “belalısı”
sayılabilecek İtalya’ydı. Öyle ki
büyük turnuvalarda bundan ön-
cesinde Almanya ile İtalya sekiz
kez karşı karşıya gelmişlerdi ve
bu maçlarda İtalya, rakibine hiç
boyun eğmemişti. Söz konusu
maçlardan sonuncusu, bir önceki
Avrupa Şampiyonası’nın yarı fi-
naliydi ve İtalya, o maçtan 2-1’lik
galibiyetle ayrılmayı başarmıştı.
Geçmişteki kritik eşleşmeler-
deyse 1982 Dünya Kupası fina-
linde İtalya 3-1 kazanırken 1970
Dünya Kupası’nda yarı finalde
uzatmalarda 4-3’lük galibiyete
uzanan yine İtalyanlar olmuştu.
Almanya’nın ev sahipliğini yap-
tığı 2006 Dünya Kupası’nda da
yine uzatmalarda ve yine yarı fi-
nalde gülen taraf, 2-0’lık skorla
Gök Mavililerdi.
Fakat bu kez Almanlar rakiplerini
geçme konusunda çok daha ka-
rarlıydı. Nitekimmaçın büyük bö-
lümünde üstün oynuyorlar, Mesut
Özil’in golüyle öne de geçiyorlardı.
Gelgelelim Jerome Boateng’in ceza
sahası içerisinde amatörce elle
oynaması sonucunda İtalyanların
bir penaltı kazanması ve Leo-
nardo Bonucci’nin de atışı gole çe-
virmesi neticesinde taraflar yine
yenişemeyecek, 120 dakikanın bu
şekilde sonuçlanmasının ardın-
dan da neticeyi penaltılar belirle-
yecekti. Almanlar, nihayet
penaltılarla da olsa İtalyanlar kar-
şısında gülmeyi başarınca da bir
büyük engel daha aşılmış oluyor
ve yarı finalde ev sahibi Fransa ile
oynanacakmaç beklenmeye baş-
lıyordu.
Ne var ki Almanlar, İtalya karşı-
sındaki oyun üstünlüğünü Fransa
maçında sahaya yansıtmakta
zorlanacaktı. Üstüne üstlük bir de
ilk yarının sonlarında, sahanın en
tecrübeli birkaç isminden biri olan
Bastian Schweinsteiger’in bir ön-
ceki maçta Boateng’in yaptığı ha-
tanın tıpatıp aynısını yaparak
penaltıya yol açması ve Antoine
Griezmann’ın da atışı gole çevir-
mesiyle birlikte turnuvada ilk kez
bir maçta geriye de düşüyorlardı.
Almanların ikinci yarıdaki çaba-
ları da durumu kendi lehlerine çe-
virebilmeleri için yeterli olmadığı
gibi bitime yaklaşık 20 dakika
kala Griezmann bir kez daha sah-
neye çıkıyor ve Almanya’nın tur-
nuva dışında kaldığını ilân
ediyordu.
Alınan bu 2-0’lıkmağlubiyet, Al-
manların 2014 Dünya Kupası son-
rasında elde ettikleri imajı sarstığı
gibi, Avrupa şampiyonluğuna
duydukları hasretin de en az bir
dört yıl daha uzayacağının haber-
cisiydi. Bundan sonrası içinmerak
edilense, Almanya’nın bu kaybı-
nın ardından 2018 Dünya Kupası
ve 2020 Avrupa Şampiyonası ile
birlikte eskisinden daha güçlü bir
biçimde geri mi döneceği yoksa
söz konusu kaybın daha başka
kayıpları da beraberinde mi geti-
receği?
