FOMGET'in genç defans oyuncusunun bir numaralı hedefi A Millî Takım. Futbol kariyeri önüne çıkan engelleri adeta yıkarak aşmakla geçen genç oyuncu, bu hedefine ulaşmak için yaz tatillerinde bile çok çalıştığını söylüyor, dürüstlüğü ve güçlü karakteriyle efsane boksör Muhammet Ali'yi kendisine örnek alıyor.
Röportaj: TamSaha / Rasim Artagan
29 Ağustos 2003 tarihinde Ankara'da doğdun. Öncelikle aileni tanıyabilir miyiz?
Annem, babamla birlikte yaşıyorum. Dört kardeşiz. Annem ev hanımı, babam bir otomobil servisinde çalışıyor. İki ablam evli. Birisi özel bir yemek şirketinde müdür, diğeri ise ev hanımı. Abim de futbol oynuyor. Zaten futbola olan ilgim de abimden geliyor.
Nerede oynuyor?
Ankara DSİ'de oynuyor. 1998 doğumlu. Daha önce Gençlerbirliği'nde oynuyordu. Ama oradayken bir sakatlık geçirdi ve çapraz bağlarını kopardı. Şimdi yeni yeni toparlanıyor. Kendisini geliştirmek için Ankara DSİ'ye geçti.
Futboldan önce Ankara'da nasıl bir çocukluğun vardı?
Çocukluğum hiperaktif geçti. Hep abimle dışarda olurdum. Birlikte futbol oynardık. Aslında hayatım tamamen futboldan ibaretti. Mahallede futbol oynayan tek kız bendim. Hepsini çalıma diziyordum. Abimle hep kol kolaydım. Öyle devam ettim.
Ailende abinden başka sporcu var mı?
Ablalarım da küçükken spor yapmış. Birisi kickboks, diğeri ise tekvando yapmış. Ama yarıda bırakmışlar. Ailemin hepsinin fiziği ince ve spora yatkın. Bence esnekliğimiz ve sportmenliğimiz buradan geliyor.
Eğitimini sorayım...
Liseyi bitirdim, BESYO için hazırlık yapıyorum. Bu seneyi futbola odaklanmak için boş bırakmak istedim. Şu an üniversite sınavına hazırlanıyorum.
Futbol yeteneğini abin keşfetmiş diyebilir miyiz? Seni bir kulüpten içeri kim soktu?
Okulda da top oynuyordum. Bir beden eğitimi dersinde hocalarımla oynadım. Hocalarım çok iyi oynadığımı görünce Ankara'da FOMGED'in o dönemki antrenörünü çağırıp beni izlemesini istediler. Baki Çiftçi beni izlemeye geldi ve "Tamam, bu hafta sonu kulübe gelmeni istiyorum" dedi. Bunun için babamdan izin almalıydım. Bana ilk başta, "Gitmene gerek yok" dedi. Ama bir-iki gün boyunca çok üzgün olduğumu görünce, "Hazırlan, eşofman takımını giy, seni bir yere götüreceğim" dedi. Ben de hazırlandım ve babam beni Baki Hocamın yanına götürdü.
Yani baban, Baki Hocayla iletişime geçmiş.
Evet. Konuşmuşlar ve beni götürdü. Bu şekilde 2014'te FOMGED'de futbola başladım. FOMGED çok köklü bir kadın futbol takımı…
Orada nasıl bir altyapı eğitimi aldın?
İlk başta gittiğimde zaten altyapı vardı. İlk futbola başlayanlar ayak içi pasla başlar ya… Ben de o şekilde başladım. Benim yaşımda iki-üç çocuk daha vardı. Onlarla beraber çok iyi oynuyorduk. Hocamız bize, "Gelecekte bu takımın iskeleti siz olacaksınız" dedi. Bize ekstra yüklenmeye ve futbol anlamında daha fazla şey öğretmeye başladı. Sürekli çalışıyorduk. Kısa bir süre içinde A takımla idmanlara çıkmaya başladık. Sabah küçüklerle idman yapıyor, akşam A takımla idmana çıkıyorduk. Sonra bizi TFF'nin düzenlediği Ülker kamplarına gönderdi. Bu şekilde Millî Takım hayatım da başladı diyebilirim.
Millî Takım'a ilk ne zaman girdin ve seni kim çağırdı?
2015-2016'da Ülker kampı vardı. Tuğçe Mercan Hocam çağırmıştı beni. O kampa katıldım. Orada antrenmanlar yapıyor, turnuva maçları oynuyorduk. Orada kendimi gösterince elit kampa seçildim. Oradan çıkanlar U15 Millî Takımı'na gidecekti. O kampta hastalandım ve bir süre futbola devam edemedim. Bir sene ara vermek zorunda kaldım. Sonrasında tekrar başladım ve giderek tempomu artırdım. O zamandan beri de devam ediyorum. U17'ye geldim ama o sene de sakatlandım. Bağlarım yırtıldı. Yine pes etmedim. 2003-2004 doğumlular kadrosuna çağrıldım. Orada da devam ettim. Bir sene oynadım ama bu sefer de araya Covid-19 girdi. Pandemi döneminde de abimle birlikte kendi başımıza idman yaptık.
Abin şansın olmuş aslında…
Evet kesinlikle. Abim bana çok destek olur. Abim de ailemin diğer fertleri de benden hiçbir zaman desteklerini esirgemezler. Her zaman arkamdalar.
Sonrası nasıl devam etti? FOMGED'de süre almaya başladın mı?
Evet. Ligde ilk A takıma çıktığımda yedek başlamıştım. Kolay maçlarda oyuna giriyordum. Sonra yavaş yavaş takıma adapte olmaya başladım. Adana İdmanyurdu maçımız vardı. Son 20 dakika oynadım. İyi de performans gösterdim. O maçtan sonra ilk 11 oynamaya başladım. Daha sonrasında yine sakatlandım ve sezonu kapattım. Sonra yine toparladım ve ilk 11'de oynamaya başladım. Şu an FOMGED'le ligde devam ediyorum.
Sen aslında U19 Kadın Millî Takımımızın şanslı ve kendi takımında sürekli süre alan oyuncularındansın.
Evet kesinlikle… Ligde hep oynayan bir oyuncuyum. Bu sezon aslında takımımız çok iyi. Pas yapabiliyoruz. Elit paslar yapabiliyoruz. Ama sonuçta biraz sıkıntı çekiyoruz. Ligde yerimiz istediğimiz seviyede değil. Ancak sezonun ikinci yarısında daha iyi olduğumuzu söyleyebilirim.
Millî Takım'da oynamak nasıl bir duygu?
Bu sene U19'daki son senem. Artık A Millî Takım seviyesine çıkmam gerekiyor. İlk resmi maçıma çıktığımda tarif edilemez duygular yaşadım. Ortama bakıyorum. Arkadaşlarımla yan yana dizilmişim. Sağ elimiz kalbimizde… İstiklal Marşımızı okuyoruz. O sırada bunu başardığımı hissetmişim. Beni çok heyecanlandırıyor. Akranlarıma ve benden küçük kızlarımıza tavsiyem burası çok başka bir seviye… Çok çalışsınlar. Buraya gelebilmek için kendilerini zorlasınlar. Gerçekten her şey çok güzel.
A Millî Takım'la ilgili düşüncelerin neler?
U15'ten beridir hedefim, hayalim A Millî Takım… Hep bunu söyledim. Arkadaşlarım yazın tatil yapıyorken ben yazın da bu hedefe ulaşabilmek için çalışıyorum. Hayatımdaki tek hedeflediğim nokta A Millî Takım. Bu hedef için nefes almadan çalışıyorum.
Kendine örnek aldığın sporcular kimler?
Karakter olarak Muhammed Ali'yi örnek alıyorum.
Senin yaşın Muhammed Ali'ye çok yetmiyor ve bu cevabınla beni gerçekten şaşırttın… Nasıl başladı bu ilgi?
Muhammet Ali çok dürüst bir insandı. Çok güçlü bir karakteri vardı. Öldüğü zaman her yerde onunla ilgili haber vardı ve benim ilgimi çok çekmişti. Sözlerini okudum, yaptıklarına baktım. İşinde çok başarılıydı. Her zaman onun gibi olmaya çalıştım. Her zaman dürüst olmaya çalıştım.
Seninle beraber futbola başlayan ama futbolcu olamayan çok arkadaşın var. Sen bunu başardın. Neleri farklı yaptın da futbolcu olabildin?
Her zaman çok çalıştım. Arkadaşlarım tatil yaparken hep çalıştım. Baki Hocam, "İdman bitti" dediği zaman ben, "Hocam uzun topum eksik. Biraz daha çalışalım" diyordum. Ekstra çalışmaktan hiç vazgeçmedim. Hep eksiklerimi görerek ilerledim. Diğer arkadaşlarım bunu yapmadı ve gezmeyi tercih etti.
Kariyer hedefine gelelim. Çok gençsin ve kendine nasıl bir kariyer planı yaptın?
Benim şu an ilk hedefim A Millî Takım kadrosunda yer almak. Sonra ligdeki en iyi takımda oynamak ve ardından da yurt dışına çıkmak istiyorum.
Kendine yakın gördüğün ülke hangisi?
ABD'ye gitmeyi çok istiyorum.
Aramızda bunu başaranlar var.
Evet, var. Ben de onlar gibi başarmak istiyorum. Bazı arkadaşlarımı davet etmişler. Ama bunlar için çalışmaları lâzım. Neden ben de yapamayayım? Hedefim oralar. Çok istiyorum. Bunun için yabancı dil öğrenmem gerekiyor. Maalesef şu an yabancı dilim yok. Aslında bu sene çok yabancı oyuncumuz var. Onlarla daha fazla iletişim kurabilirim. Pratikle kendimi geliştirebilirim. Profesyonel bir eğitim de almak istiyorum.
Bugün babanla oturup konuştuğun zaman aranızdaki diyalog nasıl oluyor?
Babam futbol izlemeyi çok sever. Bizim hiçbir maçımızı kaçırmaz. Abim de öyle… O da hep futbolun içinde. Çoğu zaman idmanların nasıl geçtiğini, kampların nasıl olduğunu, rakiplerin durumunu konuşuyoruz. Maçı izlediysek analiz yapıyoruz. Hepimiz toplanıyoruz ve beraber TV'den maç izliyoruz. Sohbetimizin geneli futbol oluyor.
Evinden hiç ayrılmamış bir oyuncusun. Transfer olduğun zaman ailenden ayrılma fikrine kendini hazırladın mı?
Bunu çok düşünüyorum. Bu sene evden daha fazla uzaklaştım. Sürekli kamplara ve deplasmanlara gittim. Gittikçe de ailemi daha çok özlediğimi fark ettim. Ama aile özlemini bir kenara bırakıp işime odaklanmam gerekiyor. Kendimi buna hazırlıyorum. Bir yere gidersem babam benim yanıma gelir zaten…
Gelemeyeceği yer olursa; yurt dışına transfer olursan?
Evet, bu ihtimal de var. Öyle olursa bilmiyorum. Kendimi hazırlıyorum bu duruma. Ailem bana her zaman destek olur. Bana o özlemi fazla hissettirmezler. Arkamda dururlar. Ben de bu olgunlukta olduğumu düşünüyorum.
Annenle futbol konusunda neler konuşuyorsun?
Annemle konuşmalarım genelde sakatlanmalarım üzerine oluyor. Daha dikkatli oynamamı, kendimi korumamı söylüyor. Maçlarıma gelip izlediğinde, "Yere düştüğünde çok üzülüyorum" diyor. O yüzden çok izlemek istemiyor maçlarımı (gülüyor). "Şunu yaparsan sakatlanmazsın. Bunları iç, sana iyi gelir" diyor. Bana çok iyi bakıyor sağ olsun. Beni hep destekliyor.
Ülkemizin dört bir yanında bu röportajı okuyacak ve futbola ilgi duyan küçük kız çocuklarına ne söylemek istersin?
Aslında söylemek istediğim şey, asla pes etmesinler. Çünkü pes ederlerse hedeflerine ulaşamazlar. Ayrıca çok çalışsınlar. Çalışmak işin püf noktası. Asla, "Bugün çok yoruldum, dinleneyim" demesinler. "Bugün işimi bitirdikten sonra dinlenirim" desinler. Koşsunlar ve karşılarına çıkan engeli mutlaka aşsınlar. Bunları söyleyebilirim.
Hobilerin ve fobilerin neler?
Arkadaşlarımla oturup kahve içmeyi, sohbet etmeyi çok severim. Fobim ise su… Geçen sene boğuluyordum. O yüzden korkuyorum. Sürekli çalıştığım için yüzmeye vaktim olmadı. Arkadaşlarım yüzmeye giderken ben idman yaptım.
Kendinde eksik gördüğün ve geliştirmek istediğin yönler var mı?
Çok sinirli bir insanım. Maçlar da dâhil. Agresif ve gerginim. Bu da bana zarar veriyor. Bunu törpülemek istiyorum. Fizik olarak omuzlarım ve belimi güçlendirmem gerekiyor.
Bunun için neler yapıyorsun?
Millî Takımlar bize MacFit sponsorluğu verdi. Bir sene boyunca spor salonlarını kullanabiliriz. Ama şöyle bir sorunumuz var ki, ligimiz çok sıkışık. Zaman bulamıyoruz. Benim idmanlarım günün tam ortasında. Evim de her yere uzak. O yüzden gidemiyorum. İdmana bile gitmek için iki saat önce evden çıkıyorum. Bütün yazı vücut geliştirmeye ayırabilirim.
